หน้าเว็บ

บัตรเติมเงินหายไปไหน


บัตรเติมเงินโทรศัพท์มือถือ เป็นส่วนหนึ่งของระบบโทรศัพท์แบบ pre-paid คือต้องจ่ายเงินก่อน จึงจะโทรออกได้ หรือเรียกง่าย ๆ ว่าระบบเติมเงิน  ส่วนอีกระบบที่เคยได้รับความนิยมมาก่อน เพราะสมัยก่อนคนทีีจะมีมือถือได้ต้องเป็นแบบลงทะเบียน หรือแบบรายเดือน เท่านั้น ระบบนี้เรียกว่า post-paid คือไม่้ต้องจ่ายเงินก่อน แต่โทรออกได้เลย จะมีบิลเรียกเก็บเงินส่งไปที่บ้าน ก็ไปจ่ายเงินค่าบริการตามใบเรียกเก็บเงิน 

ขนาดของบัตรเติมเงินก็เท่ากันกับนามบัตรทั่วไป ที่พวกเราใช้อยู่ พกในกระเป๋าสตางค์ได้สบาย คือ 5.4 x 8.5 เซ็นติเมตร ทำด้วยกระดาษแข็งก็มี เป็นแผ่นพลาสติกก็มี ภาพที่พิมพ์บนบัตรก็หลากหลายรูปแบบครับ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นรูปการ์ตูนที่สื่อไปทางสนุกสนานร่าเริง และสอดคล้องกับสัญลักษณ์ในช่วงเวลาต่างๆ คล้าย ๆ กับแสตมป์ของไปรษณีย์ฯ มีภาพตามโปสเตอร์หนังก็มี อันนี้น่าจะเป็นในทางการส่งเสริมการขายของบริษัทมากว่า ที่จริงก็น่าสะสมอยู่เหมือนกัน ถ้าในอนาคตเขาเลิกใช้ไปแล้ว จะได้เอาไว้ดูเตือนความจำ ว่าบ้านเราเคยมีใช้แบบนี้ 


แต่ช่วงหลังมานี่กระแสนิยมของบัตรเติมเงินดูจะซาลงไป และไม่ค่อยจะเห็นมีการซื้อขายบัตรเติมเงินกันแล้ว และคิดว่าจะเลิกใช้ไปในไม่นาน เพราะมีขั้นตอนของการเติมเงินด้วยบัตรที่ทำให้ผู้คนเลิกความสนใจ เพราะต้องไปซื้อบัตรยังสถานที่ที่จำหน่าย ซื้อเสร็จต้องมาขูดหมายเลขต่าง ๆ หลังบัตร ขูดเสร็จก็กดหมายเลขเข้ามือถือ กดไม่ดีผิดอีก ต้องกดใหม่ และตัวเลขก็มีหลายตัว ผู้ใหญ่สายตาไ่ม่ดี ไ่ม่่อยากทำ ต้องให้เด็ก ๆ ทำให้ ลำบาก และการซื้อก็ต้องเตรียมเงินให้พอกับจำนวนเิงินที่กำกับไว้บนบัตร คือมีราคาแน่นอนตายตัว 

แต่เดี๋ยวนี้มีระบบเติมเงินแบบออนไลน์ คือมีตัวแทนเติมเงิน เราแค่ไปแจ้งหมายเลขโทรศัพท์ของเราแก่ผู้เป็นตัวแทน แล้วระบุจำนวนเิงินว่าจะเติมกี่บาท สะดวกมาก เติมเท่าไหร่ก็ได้ 20 บาทก็เติมได้ แต่ถ้าเป็นบัตรเติมเงิน ใบละ 20  บาทไ่ม่มี เติมออนไลน์บางครั้งเราไม่ต้องไปหาตัวแทนก็ได้ ถ้ายังโทรออกได้ก็โทรไปบอกให้ตัวแทนช่วยเติมเงินให้ แล้วค่อยไปจ่ายให้ภายหลัง สะดวกขึ้นไปอีกนะเนี่ย แต่ต้องรู้จักกันเท่านั้นจึงจะทำอย่างนี้ได้

และในอนาคตก็คงจะมีวิธีการเติมเงินให้กับโทรศัพท์มือถือแบบอื่นๆ มาอีกแน่นอน อย่างเช่นตอนนี้มี่มา่แรง คือเครื่องเติมเงินแบบอัตโนมัติ หรือตู้เติมเงินออนไลน์ ที่แค่หยอดเหรียญ แล้วกดหมายเลข ก็เติมได้ง่ายมาก ฉะนั้นบัตรเติมเงินก็เป็นได้แค่อดีต เก็บเข้าพิพิธภัณฑ์ของการสื่อสารได้เลย


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น