แสงอาทิตย์ยามเย็นมันแสนจะสวยงามยิ่งนัก ให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลาย เมื่อมองมันค่อยๆ ลับขอบฟ้าไป นั่งตากลมเย็น ๆ อากาศปลอดโปร่งที่โล่ง ๆ สบายยิ่งนัก บ่อยครั้งที่จะแวะไปนั่งพักผ่อนที่แหลมพรหมเทพ จังหวัดภูเก็ต และไม่ลืมที่จะแวะไปที่นี่เสมอถ้าได้ไป
อยากจะเก็บดวงอาทิตย์ให้มันค้าอยู่อย่างนี้ บนเส้นขอบฟ้า เหมือนตอนเย็น ของทุก ๆ วัน จะได้มีเวลาจ้องมองความสวยงามของมันให้ได้นานที่สุด เบื่อแล้วค่อยปล่อยให้มันจมน้ำทะเลไป แต่ความจริงก็คือความจริง เราหยุดเวลา หยุดสถานการณ์ หยุดธรรมชาติไว้ไม่ได้ มันย่อมมีการเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
นักท่องเที่ยวมากหน้าหลายตา ที่มาเที่ยวภูเก็ต ต่างก็ไม่ยอมพลาดโอกาสดี ๆ ของช่วงเย็น ๆ ที่ได้จะได้ไปดูอาทิตย์ตก ที่แหลมพรหมเทพ เพราะได้ชื่อว่าจุดที่อยู่ทางด้านตะวันตกมากที่สุดจุดหนึ่งของประเทศไทย ดังนั้นดวงอาทิตย์จะตกที่นี่เป็นที่สุดท้ายของไทย และเห็นได้ชัดเจนที่สุดด้วย เพราะภูมิประเทศที่ตั้งอยู่บนภูเขา และเบื้องหน้าคือภาพโล่งกว้างของผืนทะเล จึงเป็นที่นัดหมายของผู้คนมากมายจากทั่วสารทิศ
ในที่สุดก็หยุดดวงอาทิตย์ดวงนี้ไว้ในมือ ให้มันค้างอยู่อย่างนั้นไม่ได้ มันก็จมหายไปที่ขอบฟ้าอันไกลโพ้นนั่น แต่สิ่งที่หยุดและเก็บคว้าเอาไว้ได้คือ ภาพถ่ายบรรยากาศที่เราชอบและฝังใจ ในความทรงจำของเรา เพื่อมาถ่ายทอดให้คนอื่นได้รับรู้ด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น