"เออ..เข้าใจมึง ..เอางี้..กลับบ้านไปพูดกับเมี
!- - 3 วันผ่านไป - -!
"ไง..คืบหน้าไปถึงไหน" ผมถามเพราะอยากรู้
" เกือบแย่ว่ะ ! ทีแรกจะดีอยู่แล้วเชียว เริ่มสบายใจแล้ว เพราะเมียเริ่มลดความถี่ ในการเล่นบ้าง..แต่ไม่ได้เลิ
" งง..ยังไงกันแน่ ขอชัด ๆ ไม่เข้าใจ " ผมถามย้ำ
" ก็บอกให้เขาเลิกแชทกัน กูยื่นคำขาด..ว่าอย่าแชทกั
" หนักไปว่ะ แค่ไม่ให้แชทกันก็พอแล้ว ไม่ต้องลบออกก็ได้ " ผมเสนอ
" ไม่ได้หรอก ไม่งั้นมันไม่รู้สึก..เดี๋ยวก็
" แล้วเขาก็เลิกคุยกัน ชิมิ.. " ผมถาม
" ก็เลิกนั่นล่ะ..อุ่นใจขึ้นเยอะ เพราะตอนที่ลบเพื่อนออก กูก็ดูอยู่ ลบออกไปเลย..สะใจ.." เพื่อนบอก
" ที่จริงมันก็น่าจะดีแล้วนี่หว่า แล้วมาเครียดตรงไหนอีก " ผมยังสงสัย
" ก็..เมื่อวานนะสิ..บังเอิญอี
" ไงวะ ใครโทรมา "
" เบอร์ที่ไม่เคยคาดไว้ และเป็นคนที่กูกำลังเกลียดที่สุ
" เหรอ..ไม่แชทกันแล้ว แต่ดันโทรมาหา..หนักขึ้นว่ะ " ผมเองก็อึ้ง
" ก็เออ..จะไม่ให้กูโกรธหนักกว่
" แล้วมึงทำไงต่อ " ผมถาม
" ก็คว้าโทรศัพท์จากมือเมียนะสิ กะว่าจะโทรกลับไปหาซะเอง และบอกเลยว่าอย่าติดต่อมาที่เมี
" ก็ดีแล้วที่องค์ไม่ลงในร่างมึง ไม่งั้นมีสิทธิ์เละไปข้างหนึ่ง " * องค์ลง : คือการสำแดงฤทธิ์เดช *
" ยังดีที่ควบคุมอารมณ์ได้อยู่ ไม่งั้นล่ะมึงเอ้ย....แล้วเมี
" แล้วหมอนั่น "
" มันขอโทษกู และไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะกูกำลังได้อารมณ์และไม่เปิ
" มันจบได้หรือยังล่ะ มึงคิดว่าไง " ผมถามกลับ
" ก็น่าจะจบแล้ว เพราะเมียก็สัญญาแล้ว ว่าจะไม่ติดต่อกับคนนี้อีก และขอโทษด้วย จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว แต่ยังไงไม่เลิกเล่นเฟสบุ๊ก " เพื่อนบอก
" เฟสบุ๊ก ไม่ได้บอกให้ใครไปหากิ๊กกันในนั
" กูก็ไม่ได้ห้าม ว่าไม่ให้เล่น..แต่อย่าหมกมุ่น อย่าไปจริงจังให้มันมากนัก เอาแต่พอดี พอขำ ๆ แต่อย่ามาแอบติดต่อกัน อย่างนี้กูไม่ขำด้วย กูก็หึงเป็นเหมือนกันนี่หว่า..
" สรุปว่าตอนนี้..โอ..แล้วชิมิ ชิมิ.." ผมแกล้งหยอก
" คงงั้นแหละ...ก็คงต้องดู ๆ กันไปก่อน " เพื่อนยังไว้เชิง
.....................................................................................
.....................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น