บังเอิญไปค้นเจอฟิล์มม้วนเก่าของผมที่เคยถ่ายไว้เมื่อ 20 ปีแล้ว มันยังอยู่..นี่เป็นความคงทนของสิ่งที่หลงเหลือจากเทคโนโลยีเก่า ๆ ที่พวกเราเคยได้ใช้กันมานานหลายช่วงอายุคน ก่อนที่จะเปลี่ยนมาเป็นระบบดิจิตอลภายหลัง
นั่งมองภาพในฟิล์มม้วนนี้แล้วทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่า ๆ กับเพื่อน ๆ ที่อยู่ในภาพ และสถานที่ในการถ่ายทำครั้งนั้น
มันเป็นฟิล์มที่อยู่ในกล้องตัวแรกในชีวิตของผม ปัจจุบันนี้กล้องหายไปไหนไม่ทราบได้แต่ฟิล์มยังอยู่ ฟิล์มหนึ่งม้วนถ่ายได้ประมาณ 36 รูป ถ่ายเสร็จก็นำไปที่ร้านอัดภาพผ่านขั้นตอนการล้างฟิล์มแล้วก็อัดเป็นรูปออกมา สมัยก่อนถ่ายรูปเสร็จไม่สามารถมองเห็นภาพที่ถ่ายได้ทันที ต้องอดทนรอและลุ้นกันเป็นวันหรือสองวันเพื่อจะไปรับรูปจากร้านอัดภาพ
มันลุ้นกันน่าดูว่าภาพที่ถ่ายออกมาจะออกมาดีหรือเสีย หลายครั้งที่เจอรูปเสียหาย คือไม่มีภาพในฟิล์มเลย อาจจะเป็นความผิดพลาดตอนใส่ฟิล์ม หรือถ่ายเสร็จแล้วจนหมดฟิล์มแล้วจังหวะเก็บฟิล์มกลับเปิดฝากล้องแต่ปรากฎว่าฟิล์มยังเก็บเข้าที่ไม่หมดทำให้โดนแสงข้างนอก ทำให้ภาพที่อยู่ในฟิล์มเสียหายไป
มันเป็นความผิดพลาดที่ไม่สามารถแก้ไขได้เลย ต่างกับปัจจุบันที่ถ่ายเสร็จก็ดูได้เลยว่าภาพออกดีหรือไม่ ถ้าไม่พอใจถ่ายใหม่ได้เลย แต่การลุ้นเรื่องฟิล์มเสียหรือดีมันเป็นเสน่ห์ของการถ่ายภาพอีกแบบหนึ่งของพวกเราในสมัยนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น