"เล่นกันที่ไหน ที่บ้านเหรอ" ผมถาม
"เออ กูอยู่บ้าน เข้าสวน เพราะไม่มีเงินเดือนแล้ว แต่เมียกูช่วงว่างไม่ได้หาลูกค้าก็อยู่ที่บ้านด้วย" เพื่อนตอบ
"แล้วมึงไม่เตือนเขาบ้างล่ะ" ผมเสนอแนะ
"เคยบอกแล้ว อย่าติดเฟสบุ๊กให้มาก ไม่ใช่ทำอะไรนิดอะไรหน่อย ว่างก็มาอัพเฟส ออกไปคุยกับคนข้างบ้านซะบ้าง" เพื่อนบอก
"แต่ยังไม่เลิกล่ะสิ" ผมย้ำถาม
"ก็ใช่นะสิ..เล่นที่บ้านกับเครื่องคอมฯ น้อยลง แต่ยังไปเล่นกับโทรศัพท์มือถืออีก..ว่างเป็นไม่ได้ ต้องยกขึ้นมาเข้าเว็บตลอด หนักกว่านั่งอยู่หน้าคอมฯเสียอีก..กูรำคาญว่ะ..ไม่ว่าจะในรถ, ร้านกาแฟ แทบจะไม่ได้คุยกับกูแล้ว สนใจอยู่แต่เฟสบุ๊ก" เพื่อนบรรยายเห็นภาพ
"แล้วงานการไม่เสียหายเหรอ" ผมถาม
"งานเขาก็ทำเสร็จดีอยู่ เพราะเขาเป็นคนเก่ง ลูกค้าก็ชอบ เจ้านายก็รัก..ต่างกับกู..งานไม่มี รายได้ก็ไม่พอ..เดือนนี้ทั้งเดือนต้องใช้เงินเมียหมดเลย ของกูที่เก็บไว้หมดไม่เหลือแล้ว" เพื่อนบ่น
"นี่ใช่มั๊ย ที่มึงกลัว..มึงกลัวว่าเมียจะมีข้อต่อรอง และอยู่เหนือมึง" ผมถามตรง ๆ
"ก็ใช่เรื่องนี้ด้วย เพราะในสายตาคนรอบข้างตอนนี้ เขามองกูเป็นคนไม่ได้เรื่องไปแล้ว งานโน้นที งานนี้ที มีแต่ค่าใช้จ่าย รายได้ไม่มี ถ้าไม่มีเมียคงเอาตัวไม่รอด..เขามองกูอย่างนั้นจริง ๆ " เพื่อนน้อยใจ
"แล้วคนที่เป็นกิ๊กกับเมียมึง เขาเป็นไง ทำงานอะไร อยู่ที่ไหน" ผมถาม
"กูไม่รู้รายละเอียดหรอก เพราะไม่ได้ิแอดมันเป็นเพื่อน..แต่รู้ว่าทำงานด้านคอมพิวเตอร์ แล้วโสดด้วย..เพราะก่อนหน้านี้เมียก็เคยพูดให้ฟังว่า คนนี้เก่งจัง..อยากคุยด้วย..อยู่เชียงใหม่โน่น" เพื่อนบอก
"ก็แล้วทำไมไม่ถามรายละเอียดมาบ้าง" ผมเสริม
"ไม่หรอก นี่เป็นเพื่อนของเมีย กูไม่เคยก้าวก่าย ไม่เคยสนใจว่าเมียจะคุยกับใคร มีเพื่อนกี่คน และก็ไม่เคยจำ password เข้า facebook ของเมียด้วย..กูไม่ทำ..ให้เกียรติเขา" เพื่อนตอบ
"แล้วมึงรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเขาเป็นกิ๊กกัน" ผมถาม
"ไม่นานมานี้เอง สักสองสามอาทิตย์ก่อน..มันเริ่มผิดสังเกต..ก่อนหน้านี้ก็นาน ๆ เห็นเขา chat กันสักที แต่ระยะหลัง..ทุกวันเลย..กูจำโลโก้ของไอ้หมอนั่นได้..จำภาพประจำตัวมันได้แม่น เพราะมันไ่ม่เคยเปลี่ยนรูป..เห็นแว็บเดียวก็รู้ว่าใช่คนเดิมแน่..เช้ามาแล้ว สาย ๆ หน่อยก็แช็ท เที่ยงก็แช็ท..ตอนกูขับรถแล้วเมียนั้งข้าง ๆ เล่นกับโน้ตบุ๊ก เหลือบไปเห็นก็แชทอยู่กับมัน " เพื่อนอธิบาย
"แล้วมีอะไรมากไปกว่านั้นมั๊ย ?" ผมถามต่อ
"มี..กูเคยเห็นสิ่งของบางอย่าง เป็นแผ่นคาราโอเกะอยู่ในกระเป๋าเมีย..ถามว่าซื้อหรือได้จากไหน..เมียก็บอกว่่าเื่พื่อนให้มา..เขาโหลดจากเน็ต พอกูถามวาจากใคร..ก็ไม่ตอบ.." เพื่อนบอก
"แล้วมึงรู้ได้ไง ว่าเกี่ยวกับไอ้หมอนั่น" ผมถาม
"บังเอิญว่ะ..มีเพื่อนเก่าที่เคยเรียนด้วยกัน ผู้หญิงนะ..เขารู้จักกับไอ้หมอนั่น..และแอบชอบมันอยู่และอยู่เชียงใหม่ด้วย โทรมาหาเมียกู แล้วบังเอิญกูได้คุยกับเพื่อนคนนี้ด้วย เขาก็แอบบอกกูว่าไอ้หมอนั่นส่งแผ่นซีีดีมาให้เมียกู..ก็ถึงบางอ้อเลยมึง..แน่นอนว่าเขาต้องติดต่อกันมากกว่าทาง facebook แล้ว.." เพื่อนบอก
"เออน่าคิด เป็นไปได้ แต่เพื่อนมึงก็ไม่ได้บอกว่าเป็นแผ่นอะไร" ผมซัก
"ไม่ได้บอก..แต่กูมั่นใจ..ไม่แน่..กูว่าเขาอาจจะแลกเบอร์โทรกันด้วยแล้ว..เพราะช่วงนี้อากาศทางเหนือหนาว..แฟนกูพูดบ่อย ๆ อยากไปเที่ยวเชียงใหม่ อยากไปสัมผัสอากาศหนาว" เพื่อนบอก
"แล้วแปลกตรงไหน" ผมสงสัย
"ก็เมียกูแพ้อากาศเย็น หนาวนิดหน่อย ฝนตกเป็นไม่ได้ บ่นทุกทีว่าหนาว ขนาดนั่งอยู่ในรถ เปิดแอร์ที่ระดับเบาสุด ยังเอาผ้ามาพันคอ ใส่เสื้อแจ๊คเก็ตเลย..จะไม่ให้กูรู้สึกแปลกได้ไง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น