ก็ต้องรีบเดินทางต่อไปที่พัทลุงเมืองหนังโนราห์ ดินแดนศิลปะอีกแห่งหนึ่งของภาคใต้ แต่ที่นี่ช่วงเดือน พฤศจิกายนอย่างนี้ฝนหนาแน่นไปหน่อย ตกทุกวัน เว้นช่วงนิดเดียวก็ตกลงมาีอีกแล้ว ชาวบ้านไม่ได้ทำอะไรกันแล้วบ่นกันอุบเลย พออยู่พัทลุงได้นิดเดียวก็มีนัดด่วนให้เดินทางไป อ.อ่าวลึก จ.กระบี่ รีบอีกแล้ว..เริ่มเหนื่อยเหมือนกัน แต่ยังดีไปแค่วันเดียว จากนั้นก็กลับไปที่พัทลุงอีกรอบ เพราะมีงานศพคนรู้ัจัก ไม่ไปก็ไม่ได้สิ..จากนั้นต้องเดินทางอีกครับ ขับรถไป จ.พังงา เวียนทั่วจังหวัด พักค้างคืนที่ตะกั่วป่า แล้วก็ขับต่อไปอีกเป็นร้อยกิโลเมตร เพื่อไปสู่จังหวัดระนองดินแดนน้ำฝนของภาคใต้ แต่น่าดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ระนองในช่วงย่างเข้าปลายเดือน พ.ย ฝนน้อยลงมากกว่าจังหวัดอืนๆ แล้ว อากาศกำลังดี ไม่ร้อนแต่เย็น ๆ นิดหน่อย
ช่วงนี้ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับน้ำก็เริ่มมีการจัดกันมากมาย โดยเฉพาะการลอยกระทง แต่ละจังหวัดจัดกันหลายวันติดต่อกันเป็นเทศกาลกันไปแล้ว ไม่ได้จัดกันแค่วันเดียวเหมือนแต่ก่อน เพราะก่อนทีจะเข้าสู่วันลอยกระทงมักจะมีกิจกรรมที่เรียกผู้คนเข้ามาร่วมงานกันได้มากมาย อย่างเช่นแข่งเรือ หลายจังหวัดจัดการแข่งเืรือพาย(เรือยาว)พายกันหลายๆ คนนั่นล่ะ..มักจะเรียกกันว่าประเพณีแข่งเรือยาว ขึ้นโขนชิงธง จัดกันยิ่งใหญ่แถว ชุมพร ระนอง สุราษฎร์ฯ แต่ผมขับรถผ่านจังหวัดเหล่านี้ ไม่ได้ไปดูการแข่งเรือเลย..เพราะงานที่ยุ่งและต้องแข่งกับเวลาต้องรีบทำให้เสร็จ..เสียดายเป็นอย่างยิ่ง พลาดเกือบทุกปี
ใครบอกว่าช่วงหน้าฝนคนเดินทางกันน้อย ค่าใช้จ่ายไม่เยอะ เพราะอยู่กับที่ซะเป็นส่วนใหญ่ ผมเถียงเลยครับว่า ไม่จริงเสมอไป ดูตัวเองก็แล้วกัน ไม่ได้พักเลยครับ ไปทั่วหลายจังหวัด ค่าใช้จ่ายทั้งนั้น แต่ฝนตก ๆ ทำอะไรก็ยากลำบาก ดังนั้นการเดินทางเงินที่จ่ายได้สอดคล้องกับรายได้เงินที่เข้าประเป๋าเลย ส่วนใหญ่มันจะออกไปมากกว่า เสียเงินทั้งนั้น แต่ก็ดีนิดนึงตรงที่ได้แลกกับการได้เปิดหูเปิดตา ไม่จำเจอยู่กับที่ทำให้เราไม่เบื่อครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น