พารยุุหมุนที่มีกำลังรุนแรงเข้ามากระทบพื้นที่เรือกสวนไร่นาของชาวบ้านแถบนี้ประมาณช่วงเที่ยงคืน แน่นอนว่าไม่มีใครข่มตาให้หลับลงได้แม้จะดึกดื่นเพียงไหนก็ตาม เพราะเสียงครวญครางของลมที่ฟังแล้วน่ากลัวเป็นทีสุดพัดกระทบยอดไม้ ตัวบ้านมันเป็นอะไรที่น่าผวายิ่งนัก หน้าต่างบ้านประตูที่ปิดไว้ไม่แน่นก็กระทบกับของประตูหน้าต่างดังโครมคราม ๆ เด็ก ๆในบ้านก็หันมากอดผู้ใหญ่กันแน่น เพราะไม่เคยเจอภาพและเสียงที่ึอึกทึกอย่างนี้มาก่อน สักพักเท่านั้นเสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังมาจากหลังบ้าน เสียงต้นไม้ใหญ่หลังบ้านและต้นยางพาราที่ปลูกเอาไว้ล้มหักลง มันไม่ได้มีเสียงดังครั้งเดียว แต่ค่อย ๆ ล้มลงเรื่อย ๆ และแล้วไฟฟ้าก็ดับมืดสนิท ที่มีอยู่เพื่อส่องสว่างได้คือไฟฉายกับเทียนไขเท่านั้น ผ่านไปประมาณชั่วโมงกว่า พายุทีพัดรุนแรงก็ค่อย ๆ สงบลง และเงียบหายไปในที่สุด แต่ยังคงมีน้ำฝนตกลงมาตลอดเวลาไม่หยุดหย่อน จะออกไปดูความเสียหายก็ยังผวาอยู่นิด ๆ ผ่านไปสักพักออกไปสังเกตุการณ์
ชาวบ้านก็เริ่มออกมาเดินสำรวจบนถนน และเจ้าหน้าที่ของเทศบาลก็เริ่มนำรถและเครื่องไม้เครื่องมือมาตัดและเคลียร์ต้นไม้ที่หักล้มขวางถนนอยู่ จะไ้ด้ใช้เพื่อสัญจรช่วยเหลือชาวบ้านต่อไป เสียงการทำงานเสียงเครื่องเลื่อยไม้ดังทั้งคืนจนเช้าก็ยังดังต่อไปเรื่อย เพราะต้องเร่งทำให้เสร็จเร็วที่สุด เพราะน้ำกำลังไหลและเพิ่มระดับสูงขึ้นเรื่อย ๆ นั่นหมายความว่าการทำงานจะยิ่งลำบางทุกลักทุเลมากขึ้น ชาวบ้านก็ต้องออกมาช่วยกันคนละไม้ละมืือ ใครมีกำลังเท่าไหร่ก็ำทำกันเท่านั้น มีเครื่องมืออะไรก็เอามาช่วยกันสุด ๆ ทั้งกลางคืนจนกลางวัน
ความเสียหายของผมเองไม่มากเท่ากับของคนอื่น ๆ แต่ที่เห็นชัด ๆ คือต้นยางพาราและต้นกล้วยที่ปลูกไว้ข้างบ้านล้มระเนระนาด แต่ยังดีที่เสียหายแค่นี้ ต่างกันกับบางคนที่ต้นยางล้มลงราบเป็นหน้ากลองทั้งสวนนั่นหมายถึงอนาคตของครอบครัวที่ต้องเผชิญกับความลำบากอย่างแน่นอน เพราะชีวิตของชาวบ้านแถบนี้ฝากไว้กับสวนยางพาราทั้งนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น