คิดว่าหลายคนคงมีงานที่ตัวเองอยากทำ หรือสิ่งที่ชอบ หรือถนัด แต่หาเวลาว่าง หรือโอกาสเหมาะสมไม่ได้ ก็เลยไม่ได้ทำเสียที นานวันเข้า ความถนัดที่เคยมี ชักจะเริ่มไม่ถนัด ก็หันเหไปทำอย่างอื่นที่ผ่านเข้ามาหาเราอีก ไปได้เรื่อย
ผมเองก็มีสิ่งที่ถนัดอยู่เหมือนกัน ชอบครับ.. กับงานศิลปะ ชอบมานานแล้ว ทั้งภาพจิตรกรรมสีน้ำ และงานประติมากรรม อย่างทำภาพนูนต่ำ และการแกะสลักไม้ ชอบมาก
ก็ได้ทำเก็บไว้บ้าง ตอนว่าง ๆ แต่นาน ๆ จะได้ลงมือทำสักชิ้นหนึ่ง แต่สมัยตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ได้ทำบ่อย แต่หาย เก็บไว้ได้ไม่กี่ชิ้น บางชิ้นเพื่อนขอไปบ้าง ยกให้เขาไปเฉย ๆ ก็ไม่ว่ากัน ไม่หวงอยู่แล้ว
คนที่มีฝีมือด้านไหน ก็พยายามทำมันบ้างนะครับ ฝึกฝนเสียหน่อย ก่อนที่ฝีมือจะตก ใช่ว่าจะทำเป็นและจะทำได้ดีเยี่ยมอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวจะเสียดายความสามารถหรือพรสวรรค์ที่ตนเองมีอยู่ครับ
อย่างชิ้นนี้ เป็นภาพนูนต่ำ ผมใช้ชื่อว่า มัจฉานุ ทำด้วยกระดาษครับ หนังสือพิมพ์เก่า ๆ นี่แหละ ปั่นให้เละเลย แล้วนำมาอัดลงในแม่พิมพ์ที่เราได้ทำเอาไว้แล้ว แม่พิมพ์ผมต้องปั้นขึ้นมาก่อน จากดิน หรือดินน้ำมันก็ได้ จากนั้นใช้ปูนปลาสเตอร์เหมือนตอนที่เราเรียนประถมน่ะครับ มาเทลงบนแบบที่ปั้นเอาไว้ รอจนแห้งดี จึงแกะตัวแบบที่เป็นดิน หรือดินน้ำมันออก จะได้แม่พิมพ์ที่เป็นปูนปลาสเตอร์
เมื่ออัดกระดาษเข้าไปแล้ว รอสักหน่อย ให้กระดาษแห้งพอสมควรจึงแกะออกจากแม่พิมพ์ ก็จะได้ภาพนูนต่ำออกมา แล้วจึงเอามาแต่งด้วยสีต่าง ๆ ตามต้องการครับ และสุดท้ายก็นำไปใส่กรอบ ตามความชอบ และ เงินทุน เพื่อให้เกิดความสวยงามมากยิ่งขึ้น กรอบนี่ก็สำคัญนะ จะทำให้ชิ้นงานดูเด่นเป็นอย่างมาก ดูมีราคาค่างวดขึ้นอีกเยอะ เป็นของขวัญ ของที่ระลึกให้กับเพื่อนฝูงได้ไม่น้อยหน้าคนอื่นเลย ชิ้นนี้ผมแขวนไว้ที่บ้าน เป็นของแต่งบ้านของผมเอง
สิ่งที่สำคัญ คือฝีมือการปั้นแบบครับ ตรงนี้ล่ะยากสุด กว่าจะได้ต้นแบบสักอันต้องใช้เวลาเป็นวัน หรือเกือบวัน เพราะต้องแกะตามรายละเอียดให้ได้มากที่สุด โดยเฉพาะลวดลายทีเป็นลายไทย ยากมาก รายละเอียดเยอะมาก ที่ยากอีกแบบคือ การปั้นต้นแบบที่เป็นรูปเหมือน ภาพหน้าคน อย่างภาพ ร.5 หรือ ร.9 ยากมาก ต้องฝีมือจริง ชำนาญจริง ๆ จึงจะออกมาเหมือน
เดี๋ยวจะเสนอให้ชมเพิ่มเติมครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น