เดินไปสุดแหลมพรหมเทพ

ไปเที่ยมชมแหลมพรหมเทพมาหลายครั้งไม่เคยเดินลงไปที่ปลายแหลมเลย..มาครั้งนี้พาเด็ก ๆ ไปเที่ยว พวกเขากำลังซนกันทีเดียว พยายามจะลงไปให้สุดให้ได้เพราะเห็นคนเขาเดินลงกันไป

เดินลัดเลาะไปตามทางเดินเล็ก ๆ พื้นดินส่วนใหญ่ประกอบด้วยดินทรายและหิน การเดินจึงต้องระมันระวังหน่อย มีต้นตาลเล็ก ๆ ขึ้นกระจัดกระจาย ส่วนทีว่าง ๆ ก็เป็นต้นหญ้าเตี้ย ๆ ปกคลุมอยู่ทั่วไป ทำให้วิวที่นี่ดูปลอดโปร่ง โล่ง มองเห็นวิวรอบตัวเองได้ดีมาก วิวทะเลรอบ ๆ ดูกว้างไกลสุดสายตา

 สุดแหลมพรมเทพ มีจุดพิกัดของแผนที่ (จุด GPS) ของกรมแผนที่ทหารตั้งอยู่ที่นั่น ซึ่งเป็นจุดทางด้านตะวันตกสุดของแผ่นดิน (ไม่นับรวมเกาะเล็ก ๆ ที่อยู่ไกลออกไป)

เมื่อเดินไปสุดแหลมพรมเทพแล้วหันมามองทางฝั่งที่พวกเราชอบไปยืนชมวิว และถ่ายรูปกัน ก็ได้เห็นมุมมองเปลี่ยนไปอีกมุมหนึ่ง เห็นผู้คนที่ยืนใต้ประภาคารนั้นตัวเล็ก ๆ เพราะตำแหน่งที่พวกเราเดินออกมามันไกลพอสมควร