ค้นแล้วเจอเลย ส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่มีรายชื่ออยู่ในองค์กรต่าง ๆ หรือคนที่นิยมเล่นเน็ตแล้วเคยโพสต์รายละเอียดส่วนตัวไว้ในเว็บที่เปิดเผยได้ จะเจอได้ง่าย แต่คนที่ไม่เคยเล่นเน็ต หรือไม่เคยเรียนหนังสือในระดับอุดมศึกษา หรือไม่เคยเอาชื่อไปเกี่ยวข้องกับองค์กร หน่วยงานใด ๆ เลย จะค้นหาแล้วมักไม่เจอ
ปัญหาคือ คนที่ไม่หวังดีกับเราอาจจะค้นหาประวัติของเราในเน็ตได้ง่ายขึ้น รู้ที่ไปที่มาของเรา โดยเอาข้อมูลที่ปรากฎในเว็บโน้นเว็บนี้มาปะติดปะต่อกันได้
ผมเคยลองค้นหาชื่อตัวเองในเน็ต ก็ไปเจอในเว็บของบริษัทหนึ่ง ซึ่งดูแล้วและจำได้ว่า ผมไม่เคยไปเกี่ยวข้องกับบริษัทนี้เลยแม้แต่น้อยหรืือสักครั้งก็ไม่เคย แต่ชื่อผมไปปรากฎอยู่ได้ไง มันเป็นเว็บเกี่ยวกับรายชื่อคนไทย แต่เราเองไม่เคยมอบรายละเอียดให้กับบริษัทนี้เลย สงสัยคงมีการซื้อขายข้อมูลรายชื่อและที่อยู่ักันกับหน่วยงานหรือองค์กรที่ผมเคยไปมีส่วนร่วมหรือทำอะไรสักอย่าง
แต่ข้อมูลด้านการศึกษา ค้นยังไงก็เจอ ว่าสำเร็จมาจากสถานบันไหน เพราะเป็นข้อมูลที่เปิดเผยกันได้และมันก็ควรจะปรากฎอยู่ในเว็บไซต์ของสถาบันที่เราจบออกมา ไม่ควรไปอยู่ในเว็บอื่น ๆ
ถ้ามองดูเรื่องนี้แบบไม่คิดมากก็ไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาอะไร ก็แค่ข้อมูลทั่วไป แต่ถ้ามองให้ลึกและหลายด้าน มองในแง่ร้ายบ้่าง ก็เป็นประโยชน์มากสำหรับคนที่กำลังคิดไม่ดีต้องการเอาประวัติบุคคลใด สักคนไปแอบอ้างทำธุรกรรมอะไรสักอย่าง เพราะไม่ต้องไปขอข้อมูลจากหน่วยงานไหนให้ยุ่งยากแค่ค้นใน google ก็มีมากพอสมควรแล้ว
ระวังไว้หน่อยก็ไม่เสียหายนะครับ โดยเฉพาะในเว็บเกี่ยวกับการสมัครงานบางเว็บ หรือเว็บไซต์เกี่ยวกับ social network เพราะหลายคนมักจะแสดงออกหรือมอบข้อมูลส่วนตัว และเปิดเผยข้อมลส่วนตัวออกไป นี่อาจจะเป็นช่องทางให้คนอื่นรวบรวมข้อมูลเพื่อก่อให้เกิดประโยชน์กับเขาก็เป็นได้
ผมคงไม่ได้มองโลกในแง่ร้ายเกินไปใช่ไหม....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น