มองไปทางไหนก็ต้องเจอแต่กองทัพเก้าอี้และร่มขวามสายตาอยู่ทั่วทุกแห่ง จะดูคลื่นเห็นทะเล เห็นท้องฟ้าจริงๆ ก็ต้องเดินออกไปให้เลยกลุ่มร่มและเก้าอี้เหล่านี้ จึงจะถือว่ามาถึงหาดชะอำจริง ๆ ถ้าไปนั่งมองทะเลอยู่ใต้ต้นไม้ไม่ถือว่ามาถึงชะอำ...
ธรรมชาติที่น่าดูชมหายไปไหนกัน ทำไมต้องเอาสิ่งอื่นมาบดบังสิ่งสวยงามของธรรมชาติให้ด้อยค่าลงด้วยล่ะ หรือเขามองเห็นเรื่องธุรกิจสำคัญกว่าแก่นแท้่ของธรรมชาติ ทั้ง ๆ ที่ทำมาหากินอยู่ร่วมกันกับธรรมชาิติตรงนี้ทุก ๆ วัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น