Ethephon สารเร่งน้ำยาง

เอทีฟอน (Ethephon) ชื่อทางเคมีเรียกว่า 2-Chloroethyl Phosphonic Acid สารเร่งน้ำยางที่กำลังได้รับความนิยมอย่างมากในเมืองไทยโดยเฉพาะเกษตรกรสวนยางพาราทางภาคใต้ในขณะนี้ โดยเฉพาะรูปแบบที่เป็นของเหลว มีความเข้มข้นที่ 5% และ 10% ที่ใช้งานง่ายแค่นำไปทาบริเวณรอยกรีดบนหน้าต้นยาง แค่นี้ก็ให้ปริมาณน้ำยางที่เพิ่มขึ้นทันตาเห็นและยาวนานด้วย

แต่กลับกลายเป็นว่าสินค้าที่เป็นพวก Ethephon ที่มีขายในท้องตลาดและได้รับความนิยมเป็นของที่มาจากประเทศมาเลเซีย เกษตรกรและผู้ขายกลับให้ความสำคัญและยอมรับในประสิทธิภาพและราคามากกว่าสินค้าของไทยหรือที่นำเข้าจากประเทศอื่น ๆ เพราะเข้าไปถามหาจากหลาย ๆ ร้านเขาก็หยิบเอาตัวนี้ออกมาแนะนำหรือเกษตรกรที่มีใช้กันอยู่ก็มักใช้ตัวนี้

แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ ประเทศมาเลเซียเขาเป็นผู้นำในการพัฒนาเทคโนโลยีทางด้านเกษตรอีกประเทศหนึ่งก็ว่าได้ โดยเฉพาะกับพืชหลักอย่าง ยางพารา และปาล์มน้ำมัน เขาทำมานานก่อนประเทศไทย ดังนั้นประสบการณ์ต่าง ๆ ก็คงจะเยอะกว่าของคนไทยแน่นอนแต่ก็คงไม่ใช่ทุกเรื่องนะครับบางอย่างคนไทยก็คิดได้เก่งกว่า

ราคาก็ตกที่ขวดละ 120 บาท(ขนาดครึ่งลิตร = 500 ml) นี่เป็นราคาปลีักแล้วนะ สามารถใช้ได้หลายร้อยต้นเลยทีเดียว ทาครั้งนึงก็อยู่ได้เป็นเดือนสองเดือน พูดง่าย ๆ ว่าไม่ต้องเหนื่อยหลายครั้ง ร้อยกว่าบาทสุดคุ้มค่า เพราะได้น้ำยางที่มากขึ้นอีก 30 - 50 % กันเลยทีเดียวขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของต้นยางด้วย

แต่ก่อนเขามักจะใช้กับยางแก่ไกล้โค่น เพื่อทำการเร่งน้ำยางให้ออกมาก ๆ เพราะไม่ต้องกลัวว่าต้นจะโทรมอีกแล้ว หมดน้ำยางหรือไม่ค่อยไหลแล้วจึงโค่นเพื่อขายต้นยางต่อไป แต่เดี๋ยวนี้เหรอ ไม่ต้องรอให้ยางแก่ักันหรอก เกษตรกรบ้านเราเอาไปทาตั้งแต่ต้นยางเพิ่งเริ่มกรีดกันเลย เร่งกันตั้งแต่ยังหนุ่ม ๆ กันว่างั้น ไม่รู้ว่าพอยางเริ่มแก่จะเป็นอย่างไรกันบ้าง ไม่รู้ว่าจะได้กรีดไปจนถึงยางอายุแก่ๆ กันหรือเปล่า เท่าที่ค้นหางานวิจัยหรือข้อมูลพวกนี้ยังไม่พบผลการทดลองหรือข้อมูลที่น่าเชื่อถือของผลข้างเคียงจากการใช้สารเร่ิงน้ำยางกับยางอายุน้อยกันเลย ก็คงต้องใช้ประสบการณ์ของพี่น้องเกษตรกรที่หันมาใช้นี่ล่ะเป็นตัววิจัยไปด้วยในตัว ผมว่าอีกสิบปี็ก็คงจะมีผลหรือข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ว่าจะทำให้ต้นยางมีอายุการกรีดที่น้อยลงหรือเท่าเดิม

ช่วงที่ราคายางพาราตกต่ำนักวิชาการบางคนก็แนะนำให้เกษตรกรหันมาใช้สารตัวนี้เพื่อเพิ่มรายได้ให้กับเจ้าของสวน แต่เมื่อราคายางเพิ่มสูงขึ้นมาก เกษตรกรยิ่งนิยมหันมาใช้กันมากขึ้น เพราะมันยิ่งทำเงินเข้ากระเป๋าได้มากขึ้นไปอีกอย่างที่ไม่เคยทำได้มาก่อน เกษตรกรรายเล็ก ๆ ธรรมดามีพื้นที่สวนแค่สิบไร่ สามารถทำเงินภายในวันเดียวเทียบเท่ากับเงินเดือนของลูกจ้างหน่วยงานต่าง ๆ ได้ไม่ยาก ยิ่งเห็นตัวเงินเยอะขึ้นยิ่งกระตุ้นให้เกิดความอยากจะใช้สารเร่งเพิ่มมากขึ้น จนปัจจุบันเกือบกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วที่จะต้องทำรายได้ให้ได้ประมาณนี้ ถ้าต่ำหรือน้อยกว่านี้ชักจะไม่ค่อยพอใจ

ผมว่านักวิชาการทางด้านเกษตรคงต้องรีบปรับตัวแล้วล่ะครับ เพราะเรื่องนี้เกษตรกรแทบจะไม่ฟังหรือไม่ได้สนใจข้อมูลและวิธีการที่มีการแนะนำกันเลย สนใจแต่เรื่องตัวเงินเป็นหลักครับ เพราะเขาคิดว่าทำเงินช่วงนี้ให้ได้เยอะไว้ก่อน ต้นยางโทรมหรือไม่ให้ผลผลิตเมื่อไรก็ค่อยโค่นทิ้ง แต่ถ้ามีเงินเยอะ ๆ ไว้แล้ว สามารเอาเงินไปลงทุนทำอย่างอื่นเพื่อเป็นงานสำรองและมีรายได้อีกทางเอาไว้ได้

คำแนะนำของนักวิชาการเขาบอกว่าถ้าใช้สารเร่ิงนี้ ต้องใช้ระบบกรีดแบบ วันเว้นวัน หรืออย่างมากสุดคือกรีดสองวันเว้นหนึ่งวัน แต่เกษตรกรบ้านเรามักไม่เชื่อยังใช้ระบบกรีดตามใจตัวเองและปริมาณเงินในกระเป๋าเป็นหลักคืออาจจะกรีด สามวันเว้นหนึ่งวัน หรือยาวติดต่อกัน สี่ถึงห้าวันแล้วค่อยเว้นหนึ่งวันก็มี อย่างนี้เขาเรียกว่ากรีดแบบหักโหมครับ ได้เงินมาเยอะจริงแต่คาดว่าอายุของยางที่จะกรีดได้ต่อไปคงลดน้อยลง เพราะเห็นบางรายที่ใช้มาสักพักจะบอกว่าเริ่มมีต้นยางเปลือกแห้งบ้างแล้ว อันนี้ล่ะคือปัญหาที่จะตามมาในระยะเวลาอันไกล้นี้