สายไฟอยู่บนหัวเรานี่เอง
บ้านเมืองเราเดี๋ยวนี้เจริญรุดหน้าไปมาก ไปที่ไหนก็มีไฟฟ้าใช้ เขาบอกว่าดูความเจริญที่ใดพัฒนาก็ดูได้จากเสาไฟและน้ำประปา แสดงว่าที่นั่นระบบสาธารณูปโภคพื้นฐานดีพอสมควร มันบ่งบอกถึงศักยภาพของบ้านเมืองในเรื่องการพัฒนาประเทศได้ระดับหนึ่ง
รถเกราะเพื่อนร่วมทางของพวกเรา
มันไม่แปลกหรอกถ้าอยู่ในค่ายทหาร ไม่แปลกถ้าอยู่ในสนามรบ แต่นี่อยู่บนถนนทั่วไปที่ผู้คนสัญจรไปมากันอย่างปกติจนดูไปก็เหมือนเพื่อนร่วมทางคันหนึ่ง ที่ว่าแปลกอาจเป็นเพราะผมเองไม่ใช่คนในพื้นที่ก็ได้ที่บังเอิญไปเห็นรถทหารที่มีอาวุธยุทโธปกรครบครันวิ่งอยู่บนเส้นทางเีดียวกัน รถหุ้มเกราะหรือรถประเภทอย่างนี้หาดูได้ง่ายในเขตสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จนหลายคนอาจจะคุ้นจนชินตา แต่ผมคนต่างพื้นที่เห็นแล้วตื่นเต้นครับแต่ก็ยังอุ่นใจว่ามีการตรวจตราที่เข้มข้น
วัดพระบรมธาตุไชยา
วัดพระบรมธาตุไชยา
ถ้าท่านเคยเดินทางผ่านมาทางอำเภอใชยา สุราษฎร์ธาีนี จากถนนสายเอเซีย (ทางหลวงแผ่นดิน หมายเลย 41) เข้าไปเกือบถึงตัวอำเภอ ทางขวามือจะเห็นเป็นกำแพง หนา ๆ ใหญ่ ๆ สีเหลือง ๆ บริเวณภายในกว้างขวาง นั่นเป็นขอบเขตของวัดพระบรมธาตุไชยา
วัดเขาอ้อ พัทลุง2
สำหรับสิ่งที่น่าสนใจภายในวัด มีเยอะเลยครับ แต่ขอนำมาเสนอเท่าที่พอจะจำได้แล้วกัน เพราะบางอย่างก็ไม่ได้่รับข้อมูล เพราะไกด์ไม่ค่อยจะว่าง คนเข้าออกวัดพอสมควร..งานเข้า ผมก็เลยเดินดูเองบ้าง แต่ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก ได้แค่ถ่ายรูปเอาไว้
วัดเขาอ้อ พัทลุง1
ได้เดินทางไปวัดเขาอ้อ อ.ควนขนุน จ.พัทลุง ดีใจครับได้เข้ามาถ่ายรูปสักที ก่อนหน้านี้ผ่านไปผ่านมาจนนับไม่ถ้วน ไม่ได้ถ่ายภาพไว้เลย
จากบ้านเกิดครั้งแรก
มันเป็นอะไรที่จดจำตราตรึงใจมากเลยครับ การเดินทางไกลครั้งแรกของชีวิตโดยแยกออกห่างจากคำว่าครอบครับไปไกล เพื่อไปเผชิญชีวิต ณ แดนไกลจากบ้านเกิดของตนเอง คิดมากนะ ห่วงหาและอาลัย เมื่อถึงเวลาเดินทางจริง ๆ ใจห่อเหี่ยวลงเลยล่ะ แต่ก็ต้องไปเพื่ออะไรล่ะ ก็เพื่ออนาคตของตนเอง ไปเืพื่อการศึกษาและหน้าที่การงานจะได้มีรายได้
บ่อน้ำร้อนถ้ำเขาพลู ริมทางที่ละแม
แม้จะไม่ได้ใหญ่โตมากมายสวยงามเหมือนกับที่ท่องเที่ยวอื่น ๆ ที่ขึ้นชื่อในจังหวัดชุมพร แต่มันก็มีความหมายกับคนพื้นที่แถวนี้ และผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา บนถนนสายเอเซีย เส้นทางชุมพร ไป สุราษฎร์ฯ จุดเด่นของน้ำร้อน หรือน้ำพุที่ออกมาจากใต้ผิวโลก คืออุณหภูมิที่สูงกว่าน้ำปกติ และที่ขาดไม้ได้คือแร่ธาตุจากใต้พิภพที่มีมากมายหลายชนิด เมื่อผนวกเข้ากับน้ำที่ร้อน มันมีประโยชน์กับร่างกายมนุษย์อย่างเรามาก
เกาะำลำภู นั่งพักผ่อนกลางแม่น้ำตาปี
ขอโทษประเทศไทย โฆษณาที่โดนแบน
เกิดกระแสวิภาควิจารณ์กันต่าง ๆ นานา หลังจากที่ได้ออกตัวมานิดหน่อย แล้วจู่ ๆ ก็โดนห้ามออกอากาศทางโทรทัศน์อย่างถาวร สำหรับโฆษณา ขอโทษประเทศไทย ในหัวข้อเกี่ยวกับ ปลุกพลังบวก เปลี่ยนประเทศไทย
ริมรางรถไฟ
ไม่มีอะไรทำ ไม่รู้จะไปไหน เดิน ๆ อยู่ฝนก็ตกก็เลยหาที่พักหลบฝนซะหน่อย บ่อยครั้งที่ผ่านไปทางนั้นจะไปนั่งดูผู้คนที่มากหน้าหลายตา กำลังจะเดินทางทั้งไกลและไกล้ ด้วยยานพาหนะที่เรียกว่า รถไฟ
NR20 รวมตัวกันได้สุดปลื้ม
กว่าจะรวมตัวกันได้ไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่แยกย้ายห่างหายไปตั้งนานแล้ว จะนัดเจอกันสักครั้งเป็นงานหนักสำหรับคนจัดการมาก ๆ ด้วยความจำเป็นส่วนตัว หน้าที่การงาน ธุระปะปังหลายๆ อย่างไม่สามารถวางมือลงได้ แต่ก็ดีมากแล้วที่รวมตัวกันได้ ทั้งรุ่นมีตั้งสองร้อยกว่าคนมาแค่นี้ก็โอเคแล้ว
ตำแหน่ง VIP
ตำแหน่งนี้ไม่สามารถยกให้ใครได้ VIP (Very Important Person) วีไอพี เพราะเขาจองเอาไว้แล้ว เก้าอี้และตำแหน่งที่นั่ง เป็นที่ประจำเมื่อจะมาดูสิ่งบันเทิงเริงใจสำหรับวัยอย่างเขา นั่นคือสารคดีสัตว์ และการ์ตูนทางทีวี ตรงหน้าจอและเก้าอี้ตัวโปรดพร้อมกิจกรรมอื่นๆ อีกมากมายที่เกิดขึ้นตรงนี้ แต่ต้องจำกัดเวลาเขาล่ะ ไม่อย่างนั้นนั่งเพลินกันเลย จนไม่ได้ทำอย่างอื่น ที่เป็นประโยชน์
เขาเป็น VIP ของครอบครัวด้วยโดยไม่มีใครปฏิเสธตำแหน่งนี้ได้ เป็นบุคคลที่สำคัญมาก ๆ
หาดสะกอม สงขลา
เดินทางไปนราธิวาสบ่อยครับ ขับรถผ่านไปตามเส้นทางถนนเอเซีย ช่วง อ.จะนะ อ.เทพา จ.สงขลา มีวิวทะเลสวย ๆ พร้อมต้นสนเรียงรายเป็นระยะทางยาวหลายกิโลเมตร เพลินดีครับ แวะพักผ่อนริมทะเลที่นี่ประจำ ลงเล่นน้ำบ้าง นอนตากลมริมหาดบ้าง ได้บรรยากาศทะเลธรรมชาติสุด ๆ บางครั้งก็แวะพักทานข้าวตามร้านอาหารริมหาด ที่มีให้เลือกหลายร้าน ราคาไม่แพงจนเกินไป มีอาหารทะเลสด ๆ ให้รับประทานกันจุใจเพราะชาวบ้านที่เป็นชาวประมงเขาเอามาส่งให้กับร้านอาหารด้วยตัวเอง บางครั้งก็เดินมาขายให้กับนักท่องเที่ยว ทั้งปลา ปู กุ้ง พอจะซื้อไปกินที่บ้านได้สบาย ๆ
สถิติเว็บ กราฟพุ่งขึ้น
ระยะไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเห็นชัดเจนว่าผู้เข้าชมเว็บมากขึ้นเรื่อย ๆ สังเกตได้จากกราฟแท่งค่าเฉลี่ยค่อย ๆ สูงขึ้น อดทนเข้าไว้เป็นดีที่สุด และอย่าหยุดนิ่งในการหาข้อมูลและเขียนเรื่องราวเพิ่มเติมตลอด จะช่วยได้เยอะ
E หรือ F เลือกเอาเอง
ไม่แปลกเลยที่เด็กรุ่นใหม่สมัยนี้จะใช้คอมพิวเตอร์โดยเฉพาะเรื่องของอินเตอร์เน็ตกันมากมายเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันกันแล้ว และในส่วนของสังคมในอินเตอร์เน็ตที่คนเรามุ่งเข้าไปใช้หรือสื่อสารกัน คือ เฟสบุ๊ก(Facebook) เล่นกันจนติด เรียกว่าติดหรือเสพติดได้เลยสำหรับบางคนเพราะเห็นออนไลน์ทั้งวัน เพราะตัวเองทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ไม่ว่าที่ทำงาน หรือที่ร้านแม้กระทั่งที่บ้านตนเอง
ชมวิวสวย ๆ โล่งกว้างที่สะพานทะเลน้อย
ช่วงบ่าย ๆ หรือช่วงเช้า ๆ ไปเดินเล่้นบนสะพานข้ามทะเลน้อยที่พัทลุงกันดูหน่อยก็ดีนะครับ วิวสวยมาก บรรยากาศผืนน้ำโล่งกว้างตัดกับขอบฟ้าที่มองเห็นอยู่ไกลแสนไกล มันเป็นอะไรที่ทำให้เรารู้สึกปลอดโปร่งอย่างบอกไม่ถูกจริง ๆ เพราะการได้มองวิวสวย ๆ สีสันธรรมชาติแบบนี้จะช่วยทำให้เราสดชื่นผ่อนคลายได้มาก ลมพัดมาตลอดเวลาเพราะอยู่ในที่โล่ง ทำให้ไม่รู้สึกร้อนแม้แต่น้อย กลิ่นไอดินปะปนกับกลิ่นหญ้าเล็กน้อยทำให้สัมผัสบรรยากาศที่อบอุ่นเหมือนกลับสู่อ้อมอกของผืนแผ่นดินเกิด เชื่อว่าชีวิตของหลายคนกำลังมองหาสิ่งนี้อยู่ บรรยากาศอิสระ สบาย ๆ บริสุทธิ์
ดูบัวแสนสงบที่สวนโมกข์
จะว่าแปลกก็แปลกนะครับ บัวใบใหญ่ขนาดนี้ เด็กตัวเล็กน่าจะลงไปนั่งได้สบาย ๆ โดยไม่จมลงไป เขาเรียกว่าบัวกระด้ง และนี่ก็อยู่ที่สวนโมกข์ จ.สุราษฎร์ธานี พาเด็ก ๆ ไปเที่ยว ไปเดินเล่นในวันหยุด ที่จริงวัดกับเด็กดูจะขัด ๆ กันนะ แต่พอเอาเข้าจริง กลายเป็นที่พักผ่อนจิตใจของทั้งครอบครัวได้ง่าย ๆ เลย เพราะความร่มรื่นของแมกไม้เต็มบริเวณ มีศิลปกรรมปูนปั้นรูปแบบต่าง ๆ ให้ได้ชม แต่ดูแล้วเด็ก ๆ จะมาสงบจิตสงบใจได้ก็ที่สระบัวนี้ เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นบัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
บัวชนิดนี้เขาเรียกว่าบัวกระด้ง หรือ Giant water lily หรือ Victoria water lily หรือ Amazon water lily ชื่อวิทยาศาสตร์ Victoria amazonica sowerby เป็นบัวพันธุ์ซึ่งนำเข้ามาจากต่างประเทศ พื้นเพดั้่งเดิมอยู่ในทวีปอเมริกาใต้ แถบลุ่มน้ำอเมซอน ซึ่งเป็นแหล่งรวมพันธุ์ไ้ม้และสัตว์แปลก ๆ หายากของโลกแห่งหนึ่ง ลักษณะของบัวกระด้งที่เด่นชัดที่สุด คือมีใบขนาดใหญ่มาก ใหญ่กว่าบัวทั่วไปของบ้านเราหลายเท่าตัว และใบค่อนข้างหนา ขอบใบตั้งขึ้นเหมือนขอบกระด้ง ส่วนของขอบใบด้านนอกจะมีหนามล้อมรอบ เปรียบเสมือนเกราะกำบังศัตรูที่จะมากัดกินใบของมัน
 |
| บัวกระด้ง ใบใหญ่จริง ดอกกำลังบานสวยมาก |
 |
| ขอบบัวกระด้งมีหนามแหลม เหมือนเกราะกำแพงคอยป้องกันพื้นที่ด้านใน |
 |
| ในสระบัวกระด้งที่สวนโมกข์ฯ สุราษฎร์ธานี |
 |
| ภาพเก่าเมื่อครั้งท่านพุทธทาสยังยืนดูด้วยความสงบเยือกเย็น |
 |
| มองด้วยความสงสัย เพราะที่บ้านไม่มีจริง ๆ |
จักรยานคันโก้
ยังไงมันก็เป็นยานพาหนะ ไปไหนมาไหนก็ไปได้ ทำไงได้ล่ะก็มีได้แค่นี้ อยากได้อยู่เหมือนกันไอ้รถยนต์โฟร์วีลน่ะ แต่ไม่มีปัญญาหรอก แค่นี้มันก็ส่งฉันถึงที่หมายทุกครั้ง ไม่เคยงอแงเลยแม้แต่น้อย มีแต่คนเท่านั้นล่ะที่งอแง ใจไม่สู้ ยังไงมันก็ดีกว่าเดินล่ะ จักรยานคันโก้ของฉันมันก็มีดีหลายอย่าง ดีกว่ารถยนต์เยอะแยะไป ไม่ต้องจ่ายค่างวด ไม่ต้องกลัวว่าขายต่อไปไม่ได้ พ่อค้าซื้อของเก่าถามฉันบ่อยเหลือเกินจะปล่อยได้ไหม น้ำมันก็ไ่ม่ต้องเติมมีเิงินสิบบาทก็ออกเดินทางได้ ใบขับขี่ หรือ พ.ร.บ เหรอไม่ต้องกลัวว่าจะขาดหมดอายุ โลกนี้ช่างอิสระแ่ค่มีจักรยานคันเดียวก็พอ
โลมาทะเลลำปำ
เคยได้ยินเขาบอกว่า ในทะเลลำปำมีโลมาอาศัยอยู่ด้วย แต่ไปทีไรไม่เคยเห็นตัวจริง มีแต่รูปปั้นเท่านั้น มันเป็นสัญลักษณ์ของลำปำ จ.พัทลุง
 |
| โลมาเป็นสัญลักษณ์ของลำปำ อยู่บนฝาถังขยะริมทะเล |
 |
| ท่องเที่ยวทริปเล็ก ๆ เด็กชอบไปแม้ไม่ได้ลงเล่นน้ำเพราะลำปำไม่มีหาดทราย |
ชีวิตต้องสู้ life for fighting
คนเรายังต้องกินต้องใช้ ไม่ว่าจะปกติหรือคนพิการก็ต้องกิน ต้องหาสิ่งทีเรียกว่าเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง ผมเก็บรูปนี้มาก็เพราะเห็นว่านี่คือแนวทางหนึ่งในการดำเนินชีวิตท่ามกลางสภาพปัญหารอบด้าน แค่เห็นแล้วเรารู้สึกว่านี่คือจุดด้อย ถ้าเป็นเราเองจะดำเนินชีวิตอย่างเขาได้หรือเปล่า รับได้หรือเปล่ากับการที่เคยใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย มีรถขับ ได้เดินทางไปไหนมาไหนได้สะดวก อยากเที่ยวก็ได้เที่ยว อยากกินก็ได้กินแม้จะไ่ม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่เคยอิสระมาก ๆ แล้วต้องมาอยู่ในสภาพพิการเอาตัวให้รอดไม่เป็นภาระของคนอื่นก็ยากอยู่แล้ว คิดอยากไปคงทำได้ยาก ที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีกว่าอีกหลายคนที่ต้องดิ้นรน ต้องพยายามอย่างมากเพื่อให้ได้มาเหมือนกับคนอื่น
และนี่ก็เป็นอาชีพที่นิยมทำกันและเป็นเหมือนที่พึ่งของผู้พิการมาหน้าหลายตา คือการขายล็อตเตอรี่ หรือหวย และเป็นงานที่สุจริต ลูกค้ามีทั่วทุกแห่งหน ทำให้ไม่ต้องลำบากเรื่องสถานที่ขายมากนัก มีงบน้อยก็มาทำกันได้ ช่วยอุดหนุนพวกเขาบ้างเถอะครับ ถ้าเห็นผู้พิการขายล๊อตเตอรี่ เผื่อท่านได้โชคได้ลาภจากการช่วยคนด้วยกัน
ทำงานหาเงินเพื่อมีรายได้
รายได้ต่อเดือนแค่นี้พอไหม ????
ก็ไม่รู้ว่าจะไปถามใคร เงินน้อยก็ว่าไม่พอ เงินเยอะแล้วก็ยังไม่พอ เกิดแก่เจ็บตาย ยังไงก็ต้องใช้ิเิงิน จำเป็นก็ต้องใช้เงิน ไม่จำเป็นก็ต้องมีเงินเอาไว้ แค่ไหนจะพอมันอยู่ที่ตัวเองสร้างหรือออกแบบความเป็นอยู่อย่างไร
ผมเองก็เคยมีเงินในกระเป๋าอย่างนี้ต่อเดือนแล้วก็ไม่พอ ถือว่าเยอะมากนะ เป็นฟ่อนอย่างนี้ ไม่น้อยแล้วล่ะ แม้จะไม่มากกว่าหลาย ๆ คนที่มีมากกว่านี้ แต่พอคิดว่าต้องเหนื่อยมาก ทำงานหนักมาก เพื่อจะได้เงินอย่างนี้มา แต่มันก็ไม่มีอะไรแน่นอนได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็เลยหันมาทำอะไรที่แน่นอน แต่มันก็ได้น้อยลงค่้าใช้จ่ายในการดำเิินินการก็น้อยลง แต่แล้วก็ยังไม่พอ เกิดอะไรขึ้นกันล่ะเนี่ย คำว่าไม่พอมันเกิดขึ้นตลอดเวลาแก้ยังไงก็ไม่หายสักที จะทิ้งวัตถุที่เขาเรียกว่าเงินตัวนี้ก็ไม่ได้ เพราะมันจำเป็นต้องมีในชีวิตประจำวัน จะเอาของไปแลกของเหมือนโบราณคงไม่ได้ มันต้องใช้เงินแลกของทั้งสิ้น แต่กว่าจะได้เงินมาต้องเอาแรงไปแลกเพื่อกลายเป็นเงิน ตรงนี้สิมันหนัก
บางครั้งกูเกิลก็น่ากลัวนะ หาข้อมูลบุคคลได้ง่าย
เคยลองค้นหาชื่อเพื่อน หรืออยากรู้รายละเอียดของคนที่เราอยากรู้จักบ้างไหม โดยการใช้ google นี่แหละ
ค้นแล้วเจอเลย ส่วนใหญ่จะเป็นพวกที่มีรายชื่ออยู่ในองค์กรต่าง ๆ หรือคนที่นิยมเล่นเน็ตแล้วเคยโพสต์รายละเอียดส่วนตัวไว้ในเว็บที่เปิดเผยได้ จะเจอได้ง่าย แต่คนที่ไม่เคยเล่นเน็ต หรือไม่เคยเรียนหนังสือในระดับอุดมศึกษา หรือไม่เคยเอาชื่อไปเกี่ยวข้องกับองค์กร หน่วยงานใด ๆ เลย จะค้นหาแล้วมักไม่เจอ
ปัญหาคือ คนที่ไม่หวังดีกับเราอาจจะค้นหาประวัติของเราในเน็ตได้ง่ายขึ้น รู้ที่ไปที่มาของเรา โดยเอาข้อมูลที่ปรากฎในเว็บโน้นเว็บนี้มาปะติดปะต่อกันได้
ผมเคยลองค้นหาชื่อตัวเองในเน็ต ก็ไปเจอในเว็บของบริษัทหนึ่ง ซึ่งดูแล้วและจำได้ว่า ผมไม่เคยไปเกี่ยวข้องกับบริษัทนี้เลยแม้แต่น้อยหรืือสักครั้งก็ไม่เคย แต่ชื่อผมไปปรากฎอยู่ได้ไง มันเป็นเว็บเกี่ยวกับรายชื่อคนไทย แต่เราเองไม่เคยมอบรายละเอียดให้กับบริษัทนี้เลย สงสัยคงมีการซื้อขายข้อมูลรายชื่อและที่อยู่ักันกับหน่วยงานหรือองค์กรที่ผมเคยไปมีส่วนร่วมหรือทำอะไรสักอย่าง
แต่ข้อมูลด้านการศึกษา ค้นยังไงก็เจอ ว่าสำเร็จมาจากสถานบันไหน เพราะเป็นข้อมูลที่เปิดเผยกันได้และมันก็ควรจะปรากฎอยู่ในเว็บไซต์ของสถาบันที่เราจบออกมา ไม่ควรไปอยู่ในเว็บอื่น ๆ
ถ้ามองดูเรื่องนี้แบบไม่คิดมากก็ไม่เห็นว่ามันจะมีปัญหาอะไร ก็แค่ข้อมูลทั่วไป แต่ถ้ามองให้ลึกและหลายด้าน มองในแง่ร้ายบ้่าง ก็เป็นประโยชน์มากสำหรับคนที่กำลังคิดไม่ดีต้องการเอาประวัติบุคคลใด สักคนไปแอบอ้างทำธุรกรรมอะไรสักอย่าง เพราะไม่ต้องไปขอข้อมูลจากหน่วยงานไหนให้ยุ่งยากแค่ค้นใน google ก็มีมากพอสมควรแล้ว
ระวังไว้หน่อยก็ไม่เสียหายนะครับ โดยเฉพาะในเว็บเกี่ยวกับการสมัครงานบางเว็บ หรือเว็บไซต์เกี่ยวกับ social network เพราะหลายคนมักจะแสดงออกหรือมอบข้อมูลส่วนตัว และเปิดเผยข้อมลส่วนตัวออกไป นี่อาจจะเป็นช่องทางให้คนอื่นรวบรวมข้อมูลเพื่อก่อให้เกิดประโยชน์กับเขาก็เป็นได้
ผมคงไม่ได้มองโลกในแง่ร้ายเกินไปใช่ไหม....
ยังไงหนังสือเล่มก็ให้อารมณ์กว่า e-book
หลายคนบอกว่าการอ่านหนังสือผ่าน e-book หรือหนังสืออิเล็กโทรนิก แม้จะสะดวกและประหยัดพื้นที่จัดเก็บมากว่าหนังสือเล่ม แต่ก็ยังขาดซึ่งเรื่องของอารมณ์ความรู้สักต่อเนื้อหาหรือเรื่องราว สู้หนังสือเล่มที่เป็นกระดาษไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการได้ขีด ๆ เขียน ๆ ลงไปในหน้ากระดาษตรงที่เราสนใจหรือมีความประทับใจเป็นพิเศษต่อเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือมันทำไม่ได้ใน e-book หรือในหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เราใช้อ่านหรือค้นคว้าหาข้อมูล
หลายคนบอกว่าการใช้ อีบุ๊ก หรือการใช้สื่อทางด้านอินเตอร์เน็ตที่ต้องอ่านผ่านหน้าจอของเครื่องใช้ไฟฟ้า จะสะดวกมากกว่าถ้าใช้ค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อเพิ่มพูนความรู้ หรือในการทำรายงาน แต่ถ้าเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับจิตใจหรือการให้ความเพลิดเพลินบันเทิงใจยังไงก็สู้หนังสือเล่มที่เป็นกระดาษไม่ได้ อย่างคนเราอ่านนิยายหรือเรื่องซึ้ง ๆ คงไม่มีใครนั่งร้องไห้อยู่หน้าจอคอม หรือการอ่านหนังสือธรรมมะเพื่อนำไปปฏิบัติ อยากจะเข้าใจธรรมมะให้ลึกซึ้ง ยังไงการหาที่สงบ ๆ อ่านผ่านหนังสือกระดาษก็ทำให้เราได้สมาธิมากกว่า จะหยุดอ่านหรือพักนานแค่ไหนก็ทำได้ หรือเนื้อหาสัมพันธ์กับหนังสือในหน้าอื่น ๆ ก็สามารถพับมุมเฉพาะหน้าใดหน้าหนึ่งเอาไว้ได้เพื่อจะได้เปิดไปอ่านต่อทำความเข้าใจในอีกส่วนที่มันเกี่ยวข้องกัน และที่สำคัญมาก ๆ คือ กลิ่นของหนังสือ กลิ่นของกระดาษที่เป็นส่วนเสริมสำคัญที่ทำให้คนเรามองว่ามันต่างกันมาก หนังสือเก่า กับหนังสือใหม่ก็ให้กลิ่นที่ต่างกันแล้ว บางครั้งเราเปิดอ่านหนังสือเก่าบางเรื่องมันทำให้เราหลงเสน่ห์หนังสือเล่มนั้นได้เฉพาะการได้สัมผัสหน้าปกหน้ากระดาษพร้อมกับได้กลิ่น แต่หนังสืออิเล็กโทรนิคไม่มีกลิ่นเหมือนกระดาษ มันมีเฉพาะกลิ่นของเครื่องใช้ไฟฟ้า กลิ่นของความร้อนที่เกิดจากการทำงาน การประมวลผลของวงจรไฟฟ้า มันต่างกันกับกลิ่นหนังสือกลิ่นกระดาษ
แม้สื่ออิเล็กโทรนิก จะเริ่มมีบทบาทมากขึ้น ในเรื่องของการให้ข่าวสารให้ความรู้ แต่ในเรื่องของอารมณ์ความรู้สึก หรือการทำให้นักอ่านซาบซึ้งกับข้อมูล เรื่องราวยังสู้หนังสือเล่มไม่ได้ตลอดไป และเชื่อได้เลยหนังสือกระดาษหรือหนังสือเล่มก็จะไม่หายไปจากโลกนี้แน่นอน เพราะมันเป็นเรื่องของคุณค่าทางจิตใจ มันเป็นเรื่องของความสุขที่ได้สะสม ได้ครอบครองหนังสือเป็นเล่มๆ จะเปิดอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่จำกัดเวลา สถานที่และเก็บไว้ได้นานโดยไม่ต้องใช้เครื่องมืออะไรมาเปิดอ่าน
แกะสลักไม้ก็เป็นงานที่ชื่นชอบ
ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญมากนักหรอก แต่ชอบทางด้านศิลปะมานานแล้ว ทั้งวาดรูป แกะสลัก และงานปั้นภาพนูนต่ำ มันทำให้เพลิดเพลินดี และได้แสดงฝีมือของตัวเองออกมา ได้่ถ่ายทอดความคิดอย่างอิสระ คนอื่นชอบหรือไม่ก็เป็นเรื่องส่วนตัวของเขา แต่ตัีวเราทำแล้วรู้สึกดีก็คงพอแล้ว เพราะไม่ได้ลงทุนอะไร เก็บวัสดุเหลือใช้ไกล้ๆ บ้านมาทำ อุปกรณ์ก็เอาของที่พอจะมีอยู่ในบ้านมาใช้งาน ไม่ได้มีครบชุดเหมือนช่างฝีมือที่ทำเป็นอาชีพ แต่ก็สร้างผลงานได้ไม่น้อยหน้าใคร
นี่เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของงานแกะสลักไม้ ที่เคยทำไว้ ช่้วงเวลาที่อยากพักผ่อน ต้องการทำอะไรเพลิน ๆ ปล่อยใจให้คิดไปเรื่อย ๆ สร้างสรรงานออกมา ไม่ต้องไปวิตกหรือคิดมากเรื่องหนัก ๆ แต่ละคนก็มีวิธีการในการพักผ่อนที่แตกต่างกัน หลากหลายรูปแบบตามแต่ตัวเองถนัด แต่ผมชอบที่จะทำเรื่องแบบนี้ ขีดเขียน และสร้างงานศิลป์ในแบบต่าง ๆ
.........................
คุณอาจสนใจเรื่องนี้
ภาพนูนต่ำฝีมือเยี่ยมจาก PIT
.........................
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)