ผมสนใจตัวอาคารร้านค้าในตลาด ในตัวเมืองแต่ละท้่องที่ครับ เพราะมันบอกประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม หลาย ๆ อย่าง ของคนที่ท้องถิ่นนั้น ๆ ความนิยมในศิลปะ การออกแบบอาคาร ประโยชน์ใช้สอยจากตัวอาคาร มันน่าสนใจ ยิ่งเก่า ๆ ยิ่งดึดดูดสายตา ทำให้เราย้อนนึกคิดไปถึงการดำเนินชีวิต ดำเนินธุรกิจการค้าของคนท้องที่นั้นเมื่อครั้งอดีต
ผมสะดุดตากับตัวอาคารร้านค้านี้มาก ตอนเดินทางไป อ.สุไหงปาดี จ.นราธิวาส เก่าแก่จนอยากอนุรักษ์เอาไว้ให้ลูกหลานรุ่นหลังได้ดู ตัวอาคารยังคงสภาพดีมาก ยังใช้งานได้อย่างดี สร้างด้วยไม้ทั้งหลัง หายากมากในปัจจุบัน ทรงหลังคาเป็นแบบปั้นหยา ใช้กระเบื้อว่าวแผ่นเล็ก ๆ แน่นอนว่าการใช้ไม่ระแนงก็ต้องเยอะตามไปด้วย และใช้ฝีมือและความพยายามของช่างเป็นอย่างยิ่ง
ผมชอบตรงหลังคา และบานประตู่ ซึ่งเป็นแบบบานพับถี่ ๆ ทำด้วยแผ่นไม้กระดานหลายแผ่นเชื่อมต่อกันด้วยบานพับ ปัจจุบันประตูอย่างนี้ไม่มีใครเขาใช้กันแล้ว จะเป็นก็แบบบานพับเหล็กเล็ก ๆ ซะมากกว่า
ไม่ได้มีความรู้ทางด้านช่างก่อสร้างหรือออกแบบสถาปัตย์หรอกครับ แต่เห็นแล้วชอบ สะดุดตา อยากให้มีการอนุรักษ์เอาไว้ ในแต่ละท้องถิ่นให้มีสักจุดหนึ่งที่ยังคงรักษาสถาปัตยกรรมเก่า ๆ ที่มีอยู่ให้นานเท่านาน เพราะมันเป็นเหมือนประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของบ้านเมืองก็ว่้าได้ เป็นประวัติศาสตร์ที่คนรุ่นหลังสามารถจับต้องได้ มองเป็นของจริงได้ ไม่ใช่แค่อ่านเจอในเอกสาร