น้ำกลิ้งบนใบ(บัว)บอน

น้ำกลิ้งบนใบบอน หรือ น้ำกลิ้งบนใบบัว ผมคิดว่าน่าจะเป็นคำแรกนะ ที่ใช้กันบ่อย ๆ แต่ทั้งใบบอน และใบบัว ก็ไม่รับน้ำ ไม่ปล่อยให้น้ำได้ซึมเข้าไปในใบของพวกมันทั้งคู่ ใช่ไหม...

ประโยคเหล่านี้ มีความหมายในทางไม่ดีนัก เปรียบได้กับน้ำใจ หรือจิตใจของคน ไม่แน่ไม่นอน อย่าได้ไปไว้ใจเชื่อใจใครง่าย ๆ เพราะสามารถเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ไม่ยาก เปรียบได้กับผู้หลักผู้ใหญ่นักการเมืองของบ้านเราบางคน อยู่ ๆ ก็โผล่ออกมาว่าจะช่วยเหลือประเทศ ผมอยู่กับฝ่ายรัฐบาลนะ แต่พอเพลี่ยงพล้ำ รัฐบาลเสียท่า ก็ออกมาบ่นใหญ่เลย ว่ารัฐบาลทำอย่างนี้ำไม่ถูกต้อง จะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ทำ ทำกับประชนไม่มีทางสู้ได้อย่างไร...เอาแล้ว..พูดเพื่อเอาใจอีกฝ่ายนึงแล้ว..

ไอ้ตอนที่เขามีเรื่องกัน ไม่เคยเห็นหัว ไม่เคยออกมาแสดงบทบาทให้สมกับเป็นคนใหญ่คนโตของบ้านเมืองเลย ไปอยู่ไหนก็ไม่รู้ พอเรื่องจบลงก็โผล่ออกมาทันที สิน่า..

อย่างนี้จะเรียกว่าพวกน้ำกลิ้งบนใบบอน หรือ ปลาไหล ก็ไม่รู้ ไหลไปได้เรื่อย ๆ เหมือนกัน

.........................

บรรจุภัณฑ์สินค้า และราคา ก็สำคัญมากนะ

คิดว่าจะเลือกแบบไหน

การจัดเรียงสินค้า และการกำหนดราคาสินค้าในชั้นวางสินค้าัอันเดียวกัน แน่นอนว่าต้องเป็นสินค้าชนิดเดียวกัน จัดวางเป็นกลุ่มเดียวกัน แต่สิ่งทีีจะดึงดูดลูกค้าเข้าไปหยิบเอาไป คงจะเป็นเรื่องของ บรรจุภัณฑ์ และตามมาด้วย ราคา ที่จะเป็นตัดสินในรอบ final

ผมเองก็เป็นเพียงผู้บริโภคคนหนึ่ง เดินเข้าไปในร้านสะดวกซื้อ อย่างเซเว่นฯ ไกล้บ้าน อยากกินขนม ที่ไ่ม่ใช่สินค้าจากโรงงาน แต่ขอเป็นแบบแฮนด์เมด หรือทำกันในครัวเรือน ไปเดินดูที่ชั้นวาง เห็นความหลากหลายของสินค้ากลุ่มนี้ มีหลายชนิด และจากหลายผู้ผลิต ไม่แพ้ขนมจากโรงงานใหญ่ ๆ เลย

แต่สิ่งหนึ่งที่ดูจะด้อยกว่า คือ ภาพของบรรจุภัณฑ์ แน่นอนว่าสู้สินค้าแบบอุตสาหกรรมไม่ได้ แต่เรื่องนี้ผมมองว่าเป็นเรื่องสำคัญนะ ที่จะต้องมีการปรับปรุงกันอีกเยอะ

จากตัวอย่างสินค้าที่ผมซื้อมาในภาพทั้งสองแบบ ที่จริงอยากซื้อแค่อันใดอันหนึ่งแค่นั้นเอง แต่มันแว็บ..เข้ามาในหัวว่าน่าจะเป็นข้อมูลเขียนอะไรได้

ความประทับใจแรกที่สายตากวาดไปเห็น คือเรื่องของบรรจุภัณฑ์ ดัวทางขวามือ สวยงาม ดูทันสมัย และน่าหยิบจับขึ้นมาดู เพราะคิดว่าคงจะมาจากบริษัท หรือร้านใหญ่ ๆ ที่กล้าลงทุน หรือมีการผลิตแบบเยอะ ๆ ส่วนทางซ้ายมือ ไม่ต้องคิดอะไรมาก คงจะมาจากกลุ่มแม่บ้าน หรือผลิตรายเล็ก ๆ ในพื้นที่ไกล้ ๆที่นำสินค้ามาฝากขาย การตัดสินใจแรกคือเลือกที่จะให้ความสนใจกับอันทางขวามือ เพราะดูจากรูปร่างหน้าตาภายนอก

ตัวตัดสินที่สอง คือชนิดของสินค้า ที่อยู่ด้านใน ทางซ้ายมือไม่ต้องหยิบขึ้นมาดูก็รู้ว่าคืออะไร ก็เลยรู้สึกเฉย ๆ แต่ก็ยังอยากกินอยู่ ส่วนทางขวามือ เกิดความสงสัย เอ๊ะอะไรอยู่ในนั้น หน้าตาขนมเป็นยังไง ก็เลยอ่านดูทั้งฉลาก และสอดส่องด้านใน อ๋อ ขนมปังไส้สับปะรด ผลิตด้วยกลุ่มผลิต ไม่ใช่ของโรงงานหรือห้างร้านใหญ่ ๆ

ตัวตัดสินสุดท้ายที่ทำให้พอใจกับตัวสินค้า คือ ราคา ไม่น่าเชื่อว่าสินค้าทางขวามือที่ดูสวยงามทั้งบรรจุภัณฑ์ ตัวขนมด้านในจะมีราคาที่ถูกกว่าอย่างชัดเจน ตอนแรกคิดว่าอัีนทางซ้ายถุงใส ๆ นั้นจะถูกกว่า เพราะเห็นเขาทำง่าย ๆ ไม่มีอะไรมาก ใคร ๆ ก็ทำกันได้ หาถุงพลาสติกใสมาใส่ แปะฉลาดด้านบนนิดหน่อยด้วยลวดเ่ย็บกระดาษ (แม็ก)

ก็เลยตัดสินใจที่จะเลือกเอาขนมชิ้นทางขวาที่ดูดีทุกอย่าง แม้กระทั่งราคา ก็เป็นที่น่าพอใจ ส่วนอันทางซ้าย ก็ซื้อติดมาด้วย จะได้เอามาถ่ายรูป

ไม่ได้เก่งเรื่องการตลาด หรือการบริหารจัดการร้านค้าหรอกครับ แต่นำเสนอเพราะตัดสินด้วยอารมณ์ความรู้สึกของตนเองจริง ๆ จึงอยากสะท้อนให้ผู้ประกอบการ เอสเอ็มอี (sme) ทั้งหลายได้คิดวิเคราะห์สินค้าของตนเอง และของคู่แข่งสักนิด ก่อนจะนำออกมาจำหน่าย เพื่อความได้เปรียบทางการตลาดในภายภาคหน้าครับ

.............

ต่อ ต่อยเจ็บ แต่ก็กินอร่อยดี

วันดีคืนดี มันมาชุมนุม มาสร้างค่าย ทำรังอยู่ไกล้รังของเรา..เอ้ย.. บ้านของเรา รอ...จนได้เวลา รังมันใหญ่ขึ้นเต็มที่ เริ่มผลิตประชากร สร้างสมาชิกใหม่เต็มรัง ก็หลายเดือนเหมือนกันที่เฝ้ารออยู่ สุดท้ายก็ไ้ด้โอกาส

ค่ำวันที่ 27 ที่ผ่านมา ก็ได้เวลา จัดการวางเพลิงรังของมัน (ยังกะพวกเสื้อสี...เลยนะ) ต้องกระทำการตอนมืดเท่านั้น จึงจะมีชัยชนะอย่างเด็ดขาด เนื่องจากไม่ไว้ใจว่ามันจะบุก หรือเกิดการปะทะกันวันไหน พวกมันก็หากินอยู่ไกล้ ๆ ที่พักพิงของเราเกินไป จึงจำเป็นต้องขับไล่ ทวงคืนพื้นที่จากพวกมัน แต่ไม่มีระเบิดเพลิงครับ มีแค่ไม้ยาวที่ผูกผ้าชุบน้ำมันเอาไว้

จากนั้นก็จุดไฟ ที่ผ้า ติดโชติช่วง แหย่เข้าไปที่รัง ไม่นานครับ ตัวหัวโจก หรือแกนนำก็เผ่นหนีก่อนใครเืพื่อน บ้างก็เสียชีวิต โดนเพลิงเผากายทุรนทุรายในกองไฟ บ้างก็สำลักควันจนหมดสิ้นสติ เพราะขาดหายใจ ส่วนใหญ่ตายอยู่ในค่ายพำนักครับ เพราะควันที่ปกคลุม หนีออกไม่ทัน เพลิงได้ลุกไหม้ทั่วบริเวณรอบนอก

จากนั้นก็่เขี่ยรังมันลงมาจากต้นไม้ที่ขึ้นไปอยู่..หลุ่นตุ๊บ... อย่างเพิ่งรีับวิ่งไปเก็บเชียวนะ พวกแกนนำระดับแนวหลังยังพอเหลืออยู่บ้าง ไม่ตายจนหมดหรอก เป็นพวกที่เหนียวแน่นกับอุดมการณ์ นักต่อสู้ยังพอเหลืออยู่ พวกนี้อันตราย เผลอไม่ได้ อาวุธประจำกาย ของกองกำลังพวกนี้ คือเหล็กใน ที่ผสมพิษ แทงหรือต่อยเข้าไปล่ะเป็นเรื่อง เจ็บไม่ต้องบอกใคร ไม่มีแผล ไม่มีการนองเลือด แต่คนที่โดนพิษพวกนี้ อาจจะเกิดอาการแพ้ถึงเจ็บป่วยไม่สบายไปหลายวัน บวม ตึงที่ผิวหนังทั่วทั้งอวัยวะที่โดนต่อย ระวังอย่าให้โดนที่จุดสำคัญ อาการสาหัสเลยเชียวล่ะ

รอสักพักจึงเข้าไปเำก็บรัง แล้วทำการชัณสูตรภายใน พบผู้เสียชีวิตเยอะแยะมากมายภายในนั้น..โอ้ว..!... ทำอะไรลงไปเนี่ย.. ไม่น่าเลย

ภายในจัดแบ่งเป็นหมวดหมู่ชัดเจน สร้างเป็นคอนโดหลายชั้น รังนี้ประมาณ 4 ชั้น แต่ละชั้นจะแบ่งย่อยเป็นห้อง 6 เหลี่ยมเล็ก ๆ อีกมากมาย นับไม่ถ้วน ทุกห้องผู้อาศัยไม่ยอมสละสมบัติ ยังคงนอนนิ่ง สลบเหมือดอยู่ภายใน

จากนั้นก็เก็บซากศพของพวกที่อาศัยอยู่ในนั้น เน้นเก็บเฉพาะพวกเด็กๆ อ่อน ๆ ที่ยังไม่มีอาวุธประจำกาย พวกที่อ่อนหัด พวกเด็กเมื่อวานซืนทั้งหลาย พวกนี้ปลอดภัย ไม่มีพิษร้ายแรง บริโภคแล้ว...อา..หร่อย...

ไม่ได้นำไปกินแบบดิบ ๆ หรอก กลัวเหมือนกัน ก็ต้องทำให้สุกโดยการนำไปผัดกับเกลือสักเล็กน้อย แค่นี้ก็อร่อยแล้ว มัน ๆ เค็ม ๆ ยิ่งได้เป็นกับแกล้มด้วยยิ่งดีใหญ่ เป็นกับข้าวไม่ค่อยเท่าไหร่..

รังต่อ, กินรังต่อ, ต่อย, เผา, วางเพลิง, แกนนำ, อาวุธ

ภาพนูนต่ำฝีมือเยี่ยม จาก PIT

คิดว่าหลายคนคงมีงานที่ตัวเองอยากทำ หรือสิ่งที่ชอบ หรือถนัด แต่หาเวลาว่าง หรือโอกาสเหมาะสมไม่ได้ ก็เลยไม่ได้ทำเสียที นานวันเข้า ความถนัดที่เคยมี ชักจะเริ่มไม่ถนัด ก็หันเหไปทำอย่างอื่นที่ผ่านเข้ามาหาเราอีก ไปได้เรื่อย

ผมเองก็มีสิ่งที่ถนัดอยู่เหมือนกัน ชอบครับ.. กับงานศิลปะ ชอบมานานแล้ว ทั้งภาพจิตรกรรมสีน้ำ และงานประติมากรรม อย่างทำภาพนูนต่ำ และการแกะสลักไม้ ชอบมาก

ก็ได้ทำเก็บไว้บ้าง ตอนว่าง ๆ แต่นาน ๆ จะได้ลงมือทำสักชิ้นหนึ่ง แต่สมัยตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ได้ทำบ่อย แต่หาย เก็บไว้ได้ไม่กี่ชิ้น บางชิ้นเพื่อนขอไปบ้าง ยกให้เขาไปเฉย ๆ ก็ไม่ว่ากัน ไม่หวงอยู่แล้ว

คนที่มีฝีมือด้านไหน ก็พยายามทำมันบ้างนะครับ ฝึกฝนเสียหน่อย ก่อนที่ฝีมือจะตก ใช่ว่าจะทำเป็นและจะทำได้ดีเยี่ยมอยู่ตลอดเวลา เดี๋ยวจะเสียดายความสามารถหรือพรสวรรค์ที่ตนเองมีอยู่ครับ

อย่างชิ้นนี้ เป็นภาพนูนต่ำ ผมใช้ชื่อว่า มัจฉานุ ทำด้วยกระดาษครับ หนังสือพิมพ์เก่า ๆ นี่แหละ ปั่นให้เละเลย แล้วนำมาอัดลงในแม่พิมพ์ที่เราได้ทำเอาไว้แล้ว แม่พิมพ์ผมต้องปั้นขึ้นมาก่อน จากดิน หรือดินน้ำมันก็ได้ จากนั้นใช้ปูนปลาสเตอร์เหมือนตอนที่เราเรียนประถมน่ะครับ มาเทลงบนแบบที่ปั้นเอาไว้ รอจนแห้งดี จึงแกะตัวแบบที่เป็นดิน หรือดินน้ำมันออก จะได้แม่พิมพ์ที่เป็นปูนปลาสเตอร์

เมื่ออัดกระดาษเข้าไปแล้ว รอสักหน่อย ให้กระดาษแห้งพอสมควรจึงแกะออกจากแม่พิมพ์ ก็จะได้ภาพนูนต่ำออกมา แล้วจึงเอามาแต่งด้วยสีต่าง ๆ ตามต้องการครับ และสุดท้ายก็นำไปใส่กรอบ ตามความชอบ และ เงินทุน เพื่อให้เกิดความสวยงามมากยิ่งขึ้น กรอบนี่ก็สำคัญนะ จะทำให้ชิ้นงานดูเด่นเป็นอย่างมาก ดูมีราคาค่างวดขึ้นอีกเยอะ เป็นของขวัญ ของที่ระลึกให้กับเพื่อนฝูงได้ไม่น้อยหน้าคนอื่นเลย ชิ้นนี้ผมแขวนไว้ที่บ้าน เป็นของแต่งบ้านของผมเอง

สิ่งที่สำคัญ คือฝีมือการปั้นแบบครับ ตรงนี้ล่ะยากสุด กว่าจะได้ต้นแบบสักอันต้องใช้เวลาเป็นวัน หรือเกือบวัน เพราะต้องแกะตามรายละเอียดให้ได้มากที่สุด โดยเฉพาะลวดลายทีเป็นลายไทย ยากมาก รายละเอียดเยอะมาก  ที่ยากอีกแบบคือ การปั้นต้นแบบที่เป็นรูปเหมือน ภาพหน้าคน อย่างภาพ ร.5 หรือ ร.9 ยากมาก ต้องฝีมือจริง ชำนาญจริง ๆ จึงจะออกมาเหมือน

เดี๋ยวจะเสนอให้ชมเพิ่มเติมครับ

มันคือโรคอะไรกันแน่

ได้อ่านโฆษณาของบริษัทประกัน อันหนึ่งครับ เพราะมันโผล่บนหน้าจอคอมฯ ตอนเล่นเน็ต เลยคลิกเข้าไปดู เห็นหน้านี้ 

อ่านตั้งแต่ต้นจนเกือบจบ มาสะดุดอีตรงที่ โรคร้ายแรงทั้ง 5 ชนิด นี่ละครับ ตรงที่ 4 โรคแรกพอเข้าใจ นึกภาพออก แต่โรคสุดท้ายนี่สิ มันเป็นโรคใหม่เหรอครับ "โรคโคม่า" คืออาการหนักแล้วใช่ไหมครับ (เป็นความเข้าใจโดยทั่วไป) มีด้วยหรือ....

จะโทรไปถามก็ยังไงอยู่ ทั้งๆ ที่มีเบอร์ติดต่อ.. ฮึ... แต่ไม่ดีกว่า กลัวเสียท่าโดนเขากล่อมให้ทำประกันอีก พวกนี้เก่ง พูดเก่ง ขายประกันทางโทรศัพท์ยังมีคนทำเลย

สงสัยต้องไปสอบถามหรือเปิดสารานุกรม เกี่ยวกับโรคดูแล้วล่ะ ว่ามันเป็นแบบไหนกันแน่ แล้วค่อยมาบอกต่อแล้วกัน

โรคบรูเซลโลซิส จากแพะ แกะ ถึงคนได้ยังไง

ได้อ่านหนังสือพิมพ์หลายฉบับ เห็นบทความหนึ่งเด่นมาก กินพื้นที่เยอะพอสมควรในหน้าหนังสือพิมพ์ เป็นของกรมปศุสัตว์เขาล่ะ มันเกี่ยวกับแพะ และแกะ ที่เลี้ยงกันอย่างแพร่หลายในบ้านเรา โดยเฉพาะในเขตภาคใต้ นิยมกันมาก แต่มันมีอยู่ชื่อหนึ่งที่ไม่ค่อยคุ้นเคย แม้จะอยู่วงการเกษตรมานานพอสมควร แต่ด้วยไม่ได้เกี่ยวข้องกับปศุสัตว์ หรือสายงานด้านนี้มากนัก จึงไม่รู้จักจริง ๆ นั่นคือ "โรคบรูเซลโลซิส"

เขาบอกว่าโรคนี้เป็นอันตรายต่อคนด้วย อ้นนี้สิน่าสนใจ แค่เป็นโรคที่ระบาดในแพะอย่างเดียวก็ไม่เท่าไหร่นะ แต่ถ้าลามมาถึงคนควรจะศึกษาไว้บ้าง

ติดต่อสู่คนโดยการสัมผัส เมื่อคนเราไปสัมผัสโดยตรงพวกสารคัดหลั่งจากระบบสืบพันธุ์ รก ลูกสัตว์ที่แท้ง น้ำนม หรือโดยการกิน อาการในคนจะมีไข้ขึ้นสูงเป็นช่วง ๆ ปวดตามข้อกระดูก ต่อมน้ำเหลืองบริเวณขาหนีบบวม บางรายจะมีอัณฑะอักเสบด้วย

เพาะถั่วเขียว ทำไมได้ถั่วงอก

เออ ใช่จริงด้วย ทำไมไม่ได้ถั่วเขียว

เป็นอย่างนี้ครับ ก็เพราะว่าเราเรียกต้นอ่อนของถั่วเขียวที่งอกออกมาตอนที่ใบยังไม่ได้เป็นสีเขียวว่า "ถั่วงอก" ที่จริงมันก็เป็นต้นอ่อนถั่วเขียวนั่นแหละ

คำพูด มัดตัวแกนนำเสื้อแดง

ช่วงนี้ติดตามข่าวความเคลื่อนไหวการเมืองอยู่บ้างแต่น้อยกว่าตอนที่เขาเผาเมือง ช่วงนั้นดูทุกวัน อินเตอร์เน็ตคลิกทั้งวัน เฉพาะเว็บบล็อกส่วนตัวอีกอันหนึ่งที่เขียนเกี่ยวกับข่าวสถานการ คนเข้าไปดูเยอะมาก 3 วัน เข้าไปดูตั้งหมื่นกว่า 

    ช่วงนี้ข่าวเหตุการณ์มันสงบลงแล้ว แต่มีครุกรุ่นอยู่บ้างเป็นบางพื้นที่ ต่างกับข่าว 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่เป็นอย่างไรก็ยังคงเป็นอยู่อย่างนั้น จนเกิดความเคยชินของผู้คนต่อข่าวคราว เกิดเหตุรุนแรงเกือบทุกวัน แต่ดูเหมือนจะไม่ตื่นเต้น หรืออยากติดตามอีกแล้ว เพราะเหมือนกับมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย กี่รัฐบาลมาแล้ว ก็เหมือนเดิม

  แกนนำเสื้อแดงเข้ามอบตัว ทีนี้ก็โดนกันทุกคน หลายข้อหาเลยล่ะ แต่ไม่รู้เขาจะตัดสินออกมาอย่างไร ค่อยว่ากันอีกทีแล้วกัน แต่เท่าที่เห็นสื่อหลายสำนักพยายามขุดหาข้อมูลมานำเสนอเป็นแนวทางให้ประชาชนพอจะรู้ข้อมูล และฐานความผิดของกลุ่มเสื้อแดงกันแล้ว ทั้งที่ศาล หรือผู้มีอำนาจยังไม่ได้ตัดสินอะไรออกมา 

คำพูดแกนนำเสื้อแดง มัดตัว เป็นหลักฐานการพิจารณาความผิด บังเอิญเข้าไปอ่านในเว็บของ manager online พูดง่าย ๆ คือ ASTV นั่นเอง เขาวิเคราะห์ได้ดีพอสมควร (คู่ฟัดคู่แค้นของเสื้อแดงมานาน) ข้อมูลต่าง ๆ ดูกันเองแล้วกัน ใช้วิจารนญาณของตัวเองนะครับ

.......................................................................
เสื้อแดง, แกนนำ, เผา, หลักฐาน, คำพูด, วิดีโอ, ชุมนุม

GMO จีเอ็มโอ กับชีวิตคนทั่วโลก

GMO

คำว่า GMO คำนี้ได้ยินมาเมื่อไม่กี่ปีมานี้เอง เป็นกระแสร้อนแรงอยู่ช่วงหนึ่ง มีทั้งคนที่สนับสนุน และออกมาต่อต้าน ผู้สนับสนุนส่วนใหญ่ เป็นผู้ผลิต ที่เป็นเชิงการค้า และกลุ่มผู้ที่ต้องการทรัพยากรเพิ่มขึ้น เพื่อหวังผลในเรื่องเศรษฐกิจของสังคมและประเทศ โดยเฉพาะกลุ่มผู้ผลิตสินค้าเกษตรที่มีอัตราการส่งออกสูงต้องการหวังให้ผลิตมีมากเพียงพอที่จะเป็นรายใหญ่ในสินค้าเกษตรประเภทนั้น ๆ

เผาเมือง-ก่อการร้าย บัญญัติศัพท์ใหม่ ในพจนานุกรม

ราชบัณฑิตเตรียมบัญญัติศัพท์เหตุเผาเมือง สุ่มเสี่ยง –ก่อการร้าย ในพจนานุกรมศัพท์ใหม่ เพื่อให้คนยุคต่อไปได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของชาติ ไว้ใช้ศึกษาหากเกิดเหตุการณ์รูปแบบดังกล่าวขึ้นมาอีก....

เมื่อวัน ที่ 25 พ.ค. ศ.กิตติคุณ ดร.กาญจนา นาคสกุล ราชบัณฑิตยสถาน และนายกสมาคมครูภาษาไทยแห่งประเทศไทย เปิดเผยว่า คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมคำศัพท์ใหม่ ได้ติดตามเหตุการณ์ การความไม่สงบทางการเมืองในพื้นที่กรุงเทพมหานคร และจังหวัดต่างๆ เพื่อจัดเก็บข้อมูลคำศัพท์ใหม่ และคำศัพท์ที่มีการใช้ในช่วงเวลาดังกล่าว ซึ่งมีทั้ง คำใหม่ และเป็นการนำคำมาผสมกัน อาทิ สุ่มเสี่ยง เป็นคำใหม่ที่ยังไม่ได้บัญญัติในพจนานุกรม โดยรัฐบาลได้นำมาใช้ช่วงเหตุการณ์ดังกล่าว ซึ่งความหมาย คือ การระบุถึงพื้นที่ที่เห็นว่ามีอันตรายแต่ไม่สามารถระบุได้ชัดเจน

ศ.กิตติคุณ ดร.กาญจนา กล่าวต่อไปว่า สำหรับคำว่า ก่อการร้าย ก็ยังไม่ได้บัญญัติไว้ในพจนานุกรมเช่นกัน และมีความหมายที่กว้าง ที่ผ่านมามักใช้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างประเทศและเหตุการณ์ใหญ่ แต่ครั้งนี้รัฐบาลนำมาใช้กับกลุ่มผู้ชุมนุม ดังนั้น เมื่อรัฐบาลนำคำเหล่านี้มาใช้ต่อสาธารณชน ทางราชบัณฑิต เห็นว่า ควรมีการให้ความหมายที่จัดเจน การใช้ที่ถูกต้อง เพื่อไม่ให้เกิดความสับสน ส่วนคำว่า ขอคืนพื้นที่ และกระชับพื้นที่ เป็นการนำคำมาผสมกัน ซึ่งบางคำบัญญัติไว้อยู่แล้ว เช่น คำว่ากระชับ เป็นต้น ทั้งนี้ ราชบัณฑิตจะพิจารณาอีกครั้งว่าจะบัญญัติคำว่า ขอคืนพื้นที่ และกระชับพื้นที่ ไว้ในพจนานุกรมคำศัพท์ใหม่หรือไม่

ด้าน นางสุรีย์รัตน์ วงศ์เสงี่ยม ผอ.สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ กรมศิลปากร กล่าวถึงการเตรียมการจัดทำจดหมายเหตุแห่งชาติบันทึกเหตุการณ์การความไม่สงบ ทางการเมืองในพื้นที่กรุงเทพมหานคร และจังหวัดต่างๆว่า ในเบื้องต้น ตนจะหารือกับนายเกรียงไกร สัมปัชชลิต อธิบดีกรมศิลปากร ว่า จะบันทึกเหตุการณ์ดังกล่าวไว้ในจดหมายเหตุประเทศไทย หรือจะแยกเป็นเล่มเฉพาะ เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้ ได้ใช้คำศัพท์ใหม่ๆหลายคำ เช่น แผนปรองดองแห่งชาติ เยียวยา กระชับพื้นที่ การขอคืนพื้นที่ เป็นต้น ซึ่งจะต้องบันทึกให้คนรุ่นได้เห็นว่า การกระชับพื้นที่รัฐบาลดำเนินการอย่างไร มีการแก้ไขสถานการณ์บ้านเมืองแบบไหน ด้วยวิธีการใด เพื่อให้คนยุคต่อไปได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของชาติ ไว้ใช้ศึกษาหากเกิดเหตุการณ์รูปแบบดังกล่าวขึ้นมาอีก

“ขณะนี้ สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ ได้จัดทำหนังสือขอข้อมูลจากสื่อมวลชนทุกแขนง หน่วยงานภาครัฐ และเอกชน เพื่อจัดทำจดหมายเหตุดังกล่าวแล้ว และขอความร่วมมือทุกภาคส่วนส่งให้สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ บันทึกเป็นประวัติศาสตร์ทางการเมืองให้เด็กและเยาวชนได้ศึกษาต่อไป”ผอ.สำนัก หอจดหมายเหตุแห่งชาติ กล่าว

.................................

ข่าว ไทยรัฐออนไลน์

http://www.thairath.co.th/content/edu/85179

โรคอ้วน น่ากลัวมากกว่าที่คิด

อาการอึดอัดจากการน้ำหนักเกิน เป็นมานานพอสมควรแล้ว ทำอะไรไม่คล่องตัวเอาเสียเลย อืดอาด จะลุกจะนั่ง ไม่รวดเร็วทันใจ ต้องคอยระวังเรื่องตะเข็บกางเกงจะฉีกออก ใส่ชุดไหน ๆ ก็ดูไม่หล่อเหมือนเดิม เกิดอาการไม่กล้าแสดงตัวตนต่อสาธารณะชน อยากหลบมุมเมื่อเจอคนรู้จัก เพราะเรารู้ดีว่ารูปร่างตอนนี้ไม่ดี ไม่สมาร์ท ไม่เท่ห์ เหมือนแต่ก่อน

และอีกหลาย ๆ อาการที่เกิดจากตอนที่น้ำหนักเกิน น้ำหนักเพิ่มขึ้นจนเกินมาตรฐานชายไทยมานานแล้ว ประมาณ 6-7 ปี มาแล้ว ทรงตัวอยู่่อย่างนี้ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่เพิ่ม ไม่ลด แต่ยังไงก็เกินอยู่ดี ช่วงหลังมานี่ เกิดอาการหนัก ไม่เคยแสดงอาการหอบ ก็มีอาการ ถึงขั้นต้องเข้าไปพ่นยาที่โรงพยาบาล และไม่ใช่ครั้งเดียวที่หอบ แต่หลายครั้ง ที่หนักสุดคือยาพ่นที่ ร.พ เอาไม่อยู่ หมอต้องใช้ยาฉีดเข้าเส้นเลือด เพื่อบรรเทาอาการ ไม่งั้นเป็นเรื่องเลยล่ะ..มีสิทธิ์ถึงขึ้นช็อคได้ง่าย ๆ เพราะอากาศเข้าเลี้ยงร่างกายไม่พอ หลอดลมตีบ ขาดออกซิเจน

บังเอิญมาเจอวิดีโอในยูทูบ (you tube) เกี่ยวกับคนอ้วนพอดี และพยายามลดความอ้วนแต่ ลดแบบผิดวิธีไปหน่อย ทำให้ร่างกายมีผลข้างเคียงมากมาย ถึงขั้นเสียชีวิต

ดูกันเองแล้วกัน เผื่อเป็นแนวทางให้หาวิธีลดแบบถูกต้องได้

50 years of the Annecy International

ได้ดูโฆษณา ของ Annecy เป็นการ์ตูนแอนนิเมชั่น น่าสนใจมากครับ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หรือ เหล้าโฆษณา ยังไง เด็ก ๆ ชอบ และในที่สุดก็ซึมซับข้อมูล ทั้งตัวสินค้า และแบรนด์เข้าไปได้ง่ายมาก

A short celebrating 50 years of the Annecy International Animated Film Festival.

กว่าจะหลับได้

กว่าจะสงบลงได้ ล่อซะเหนื่อยเลยลูก  เด็กซนก็อย่างนี้ล่ะ กลางวันเิ่ริ่มจะไม่อยากนอนแล้ว ได้เล่น ได้เที่ยวเป็นติดใจ สั่งให้นอน ไม่ยอมเลยทีเีดียว ต้องปล่อยใ้ห้ซนเต็มที่ไปก่อน เริ่มอ่อนแรง + กับความหิว รับรองได้ พอได้กินเดี๋ยวก็หลับปุ๋ยอย่างนี้ แต่มือเหนียวจัง นมหมดขวดแล้วยังไม่ยอมปล่อยเลย..ไม่มีใครมาแย่งแล้ว ปล่อยเหอะ.. พ่อก็อยากพักผ่อนแล้วเหมือนกัน เหนื่อยนะเนี่ย..งานเลี้ยงเด็ก

ลายมือลูก

ฝีมือไหมล่ะ...เจ้าตัวยุ่งที่บ้านครับ มืออยู่ไม่เป็นสุขเลยที่เดียว ช่วงวัยกำลังเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง ชอบมากครับกับการขีดการเขียน ตัวหนังสือท่องได้แม่น แต่ไม่รู้หรอกว่าตัวไหนเขียนยังไง จับปากกาได้ก็วงกลม หรือไม่ก็ขีดหยิก ๆ หยัก ๆ เต็มหน้าสมุด

เล่มนี้ของผมเอง เขาเขียนไว้หลายหน้าแล้ว อ่านไม่ออกว่าเขียนอะไร แต่เขาจะมีจินตนาการสูงมาก เขียนไปก็เล่าเรื่องราวที่เขียนไปด้วย เราก็ได้แต่นั่งฟังและดูเขาไป จะดุก็ไม่ได้เดี๋ยวน้อยใจ เป็นการปิดกั้นความคิดเขา เดี๋ยวพัฒนาการไม่ทันเพื่อน จึงปล่อยเลยตามเลยให้ฝึกฝีมือไปเลย

เด็กอายุ 2 ขวบเองครับ อย่าไปยัดเยียดองค์ความรู้่อะไรให้เขามากมายนัก ปล่อยไปตามธรรมชาติเถอะครับ สอนเขาบ้างนิดหน่อย เขาสงสัยก็พยายามหาคำตอบให้เขาบ้าง อย่ามัวแต่ดุ นั่นไม่ใช่สิ่งดีนัก แต่ถ้าเขาซนจนดูแล้วอันตรายจึงค่อยไปห้ามเขาดีกว่า

อิจฉา นะ..

ทำกันได้ต่อหน้าต่อตา เดินไปหลังบ้าน เห็นจิ้งจกเขาทำอะไรกัน จ้องมองเขาแล้ว ก็ไม่ยอมหยุด...เออ.. ถ้างั้นก็ทำไป เอากล้องมาถ่ายซะเลย

บาปหรือเปล่าเนี่ย..เอามาประจาน อย่างนี้ ? 

แต่อยากจะบอกว่า สิ่งมีชีวิตครับ..เรื่องการสืบพันธุ์เป็นเรื่องธรรมชาติที่ทำกันอยู่แล้ว แม้แต่คนเรา

ถ้าคนเราทำประเจิดประเจ้ออย่างนี้ ได้อับอายขายหน้ากันแน่ แต่นี่เป็นสัตว์นะครับ ความนึกคิดมันต่างกัน

ดูเอาไว้ แค่ทำใจว่านี่ คือ...ชีวิตสัตว์โลก

ฮือ.. .. สวรรค์

ฮือ..  .. สวรรค์

คุ้น ๆ ใช่ไหมล่ะ คงไม่ต้องบอกว่าใบอะไร

ไปเจอมา เขาปลูกไว้ประดับหน้าบ้าน นะครับ




..............................เพลงกัญชา, คาราบาว

หนึ่งเดียวโด่เด่

พวกลิงซุกซน หากินอยู่ตามภูเขา ได้่เข้าไปดูชีวิตพวกมัน ช่างน่าเห็นใจ หลัง ๆ มานี่ ผลไม้ป่าจะให้กินก็มีน้อยลง ไม่รู้จะกินอะไร จึงหันเหเข้าพึ่งชุมชน คนทำมาหากิน บริเวณใกล้ ๆ 

มีคนใจบุญไม่้น้อย เห็นอกเห็นใจลิงกังพวกนี้ หอบหิ้ว ผลไม้ ขนม ทั้งสดและเก่าไปให้พวกมัน แต่ลิงทั้งฝูงรวมกันเป็นร้อย ไม่นานสิ่งที่วางอยู่เป็นกอง ก็หายหมด 

แย่งชิงกัน กลัวว่าจะไม่พอ คว้าได้สักชิ้น ก็ต้องหาที่กิน ที่สงบ ไร้ช่องทางใ้ห้ตัวอื่นมาแย่งไปได้จากมือ เห็นต้นไม้ยอดด้วนโด่อย่างนี้ ดูจะเหมาะที่สุด เป็นหนึ่งเดียวบนยอดแหลม นั่งกินสบายใจ 

ภาพนี้ถ่ายได้ที่วัดคูหาสวรรค์ พัทลุง