หน้าเว็บ

บรรยากาศเงียบเหงาเมื่อยางกำลังผลัดใบ

ช่วงหน้าแล้ง กุมภาพันธ์ - มีนาคม ของทุกปี ต้นยางพาราทางภาคใต้ ก็จะเริ่มเข้าสู่ฤดูกาลใบไม้ร่วง คือใบยางพาราที่อยู่ในสวนข้างบ้าน อากาศแห้งแล้ง ต้นไม้ไม่เขียวสด ลมพัดใบไม้ปลิวว่อน ทำให้ชีวิตไม่สดชื่นนัก เห็นใบไม้กองกระจายรอบบ้าน ผู้คนอยู่กันอย่างเงียบๆ ออกจากบ้านไปทำงานที่อื่น ทำให้บ้านเงียบเหงาเข้าไปอีก สร้างอารมย์หดหู่ให้กับภาพที่ได้พบเห็นได้

พืชสวนบริเวณบ้านในชนบท

บริเวณบ้านของคนในชนบท อย่างภาคใต้บ้านผม มีตัวบ้านเล็ก แต่เน้นพื้นที่การใช้สอยนอกตัวบ้าน พื้นดินรอบบ้านนิยมปลูกพืชยืนต้น ทั้งผลไม้และไม้ใหญ่อื่นไว้เก็บเกี่ยวผลผลิตและใช้สอย อย่างเช่น มะพร้าว ขนุน ส้มโอ มะม่วง มะละกอ มะขาม มะนาว กล้วย ไม้ใช้สอยอื่นๆ ได้แก่ สะเดา แต่ปลูกห่างจากตัวบ้านออกไปนิดหน่อย และไกลออกไปอีกก็มักจะเป็นพืชสวน อย่างสวนยางพารา สวนผลไม้

ตั๊กแตนกิ่งไม้

มีตั๊กแตนกิ่งไม้มาเกาะที่ผนังบ้าน เกาะนิ่งอยู่นาน พอเข้าไปสังเกตไกล้ๆ ก็พบว่ามันมีลูกเล็กๆ เกาะอยู่ด้วยหนึ่งตัว

เขียนบล็อคด้วยแอป บล็อคเกอร์ ของกูเกิ้ล

ระยะหลังมานี้ ผมมักจะอัพโหลดภาพในบล็อคของตัวเอง และเขียนข้อความในบทความด้วย สมารทโฟน ผ่านทางแอปพลิเคชั่นที่ชื่อว่า บล็อกเกอร์ (Blogger) มันค่อนข้างใช้งานง่ายและสะดวกมาก ๆ สามารถเขียนบทความในบล็อกได้ตลอดเวลาที่อยากเขียน ขอแค่มีสัญญาณอินเตอร์เน็ตของสมาร์ทโฟนก็เพียงพอ ไม่ต้องรอจนมีโอกาสได้นั่งหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์จึงจะได้เขียนบล็อกอีกต่อไป 



ฝึกทำเก้าอี้ไม้ใช้เอง

ฝึกทำเก้าอี้ไม้ เก้าอี้หัวโล้น ไม่มีพนักพิง เพื่อใช้เอง และทดสอบฝีมือตัวเองด้วย เพราะชอบงานช่างทางด้านนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอมีโอกาส มีรายได้จากงานประจำก็ซื้อเครื่องมือช่างไม้สะสมมาเรื่อยๆ และศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับงานไม้จากเว็บไซต์ต่างๆ จนเกิดอาการฮึกเหิม ก็ได้เวลาลองวิชาเสียที 

รถบัส รถโดยสารไม่ปรับอากาศ

รถบัสสีแดงแบบธรรมดาไม่ปรับอากาศ รับลมธรรมชาติแบบนี้หาดูได้ยากขึ้นทุกวัน เพราะอากาศที่ร้อนขึ้น ความนิยมรถโดยสารที่ปรับอากาศได้หรือมีแอร์มีเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะที่วิ่งเป็นระยะทางไกลๆ ข้ามจังหวัดก็แทบไม่มีแบบธรรมดาแล้ว จะเห็นได้บ้างก็เป็นรถระยะไกล้ภายในจังหวัด วิ่งระหว่างอำเภอแค่นั้น
ภาพนี้ รถบัสแดง สายพังงา - คุระบุรี ขณะเข้าจอดที่สถานีขนส่ง อ.ตะกั่วป่า